Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
Chaoswsercu
Kilkadnipóźniej,podczasktórychniedziejesięnicniezwykłego,
dostajęzaproszenienapizzędoKuby,brataMarcela,ijego
narzeczonej–Adriany.Odrazusięzgadzam.Uwielbiamich
odwiedzać.
Kiedyproszęmamęokluczędoauta,docieradomnie,żeczyta
książkę.Przyglądamsięjejuważnie,borobitotylkowtedy,kiedycoś
jestnietakiusiłujeniemyślećoproblemach.Pytam,cosięstało,ale
zbywamniemachnięciemręki,nieodrywającnawetoczuodlektury.
Możepoprostumiałaochotęsięoderwać?Comiałobysięstać?Jak
dlamniewszystkofunkcjonujejakdotejpory.Czekamnaprzyjazd
Marcela,aleprzestałamcieszyćsięztegojakdzikaiwróciłam
docodzienności.
MieszkanieKubyznamtakdobrzejakmójdom.Idędokuchni
zazapachem.Adawyjmujenaczyniazezmywarki,proponuję,żejej
pomogę,alestanowczoodmawia.Opieramsięoblatiznowu
pogrążamwswoichmyślach.Zaczynamzastanawiaćsięnadtym,
dlaczegoostatniounikamKonrada.Bojęsię,żepowódjestjeden.
Pewienczarnowłosy,przystojnyitroskliwyosobnikniebawem
odbierzeswojąwalizkęztaśmybagażowejnalotnisku.
–Cościędręczy,młoda?–Adazamykapiekarnik,patrzącnamnie
zuśmiechem.Niewiem,comamjejodpowiedzieć,wzruszam
ramionami.–PrzejmujeszsięMarcelem,co?
