Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jerzynieodpowiedział.WtymsamymczasiesierżantGoleństanął
nataborecieitępymnożemznalezionymwkuchnistarałsięprzeciąć
linkęzwisielcem.Kiedymusięudało,ciałorosłegomężczyznyrunęło
naziemię,przygniatająctegopodścianą.
–JestemJerzyMaciągz„WiadomościLokalnych”,cosięstało?
–Mężczyznazrozbitągłowąztrudemwymawiałposzczególnesłowa.
Policjanciprzewróciliwisielcanaplecy,bysprawdzić,czyżyje.
Choćciałobyłojeszczeciepłe,wybałuszoneoczyimokrewkroczu
spodnie,rozwiewałynadzieję.Jednakrozpoczęlireanimację.
Goleńzadzwoniłpopogotowie.
Maciągpróbowałwstać.Kiedymusięudało,chwyciłsięzagłowę.
Zaskoczyłgowidokkrwinarękach.Zacząłszukaćwkieszeni
chusteczki.Widzącto,sierżantMiłekzmoczyłpodkranemkuchenną
ściereczkęipodałrannemu.
–Dostaliśmysygnał,żemążposzedłrozprawićsięzkochankiem
żony.Zadzwoniładonastażona.Nieskojarzyliśmy,panieredaktorze,
żetopańskażona–Goleńmówiłpowoliiobserwował,jakJerzy
zareaguje.
–Towszystkoprawda,aleniemasięczymchwalić–przyznał
redaktor,przyciskającściereczkędogłowy.–Przyszedłemdomojego
kumpla–tutajMaciąggłośnoprzełknąłślinę–abysięznim
rozmówić.Drzwibyłyotwarte.Jakiśdryblaswkapturzenagłowie
wyskoczyłzkuchni,rzuciłmnąościanęidopierogdyprzyszliście,
zauważyłem,żeZdzichuwisi.
Lekarzstwierdziłzgon.Azarazponimwmieszkaniupojawilisię
policyjnitechnicyikomisarzZiemowitPopiołek,któregoJerzyMaciąg
dobrzeznał.Nierazbylinapiwie.Popiołeklubiopowiadaćtakże
odochodzeniachprowadzonychprzezkolegów,aMaciągchętnie
słuchał.Nigdynienapisał,odkogootrzymałinformacje.Zawsze
wartykulewspominałjednak,żesprawanapewnozostanie
wyjaśniona,bozajmujesięniąmiejscowySherlockHolmes.
