Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naprawiekanonicznym;
3)rozróżnieniemieczaduchownego(Kościół)oddoczesnego
(władzapolityczna)nieoznacza,żesątomocerównorzędne
idziałającewodrębnychsferach,leczrodzisiękoniecznośćich
hierarchizacji,gdzieto,coduchowe(papież)panujenadtym,
codoczesne(cesarzikrólowie);
4)źródłowładzypolitycznejnieznajdujesięwprawienaturalnym
istanowionym,dlategopoczątkiemwszelkiejprawowitejwładzy
politycznejjestKościółkatolicki,któryustanawiamieczdoczesny,
dającmukoniecznąlegitymizacjędorządzenia;
5)monarchasprzeciwiającysiępapieżowiiPrawuBożemumoże
zostaćekskomunikowanyizdjętyzzajmowanegourzędu;
6)rozróżnieniemieczadoczesnegoiduchownegouniemożliwia
BiskupowiRzymubezpośrednierządynadpaństwami,dlategomusisię
posługiwaćtradycyjnymimonarchami,ograniczającsiędoudzielania
imoraz(ewentualnie)odbieraniasakralnejlegitymizacjiwładzy;
7)papieżjestwładcąabsolutnymwKościeleisprawujetutaj
bezpośrednierządy,będąctwórcąiinterpretatoremprawa
kanonicznegoorazzwierzchnikiembiskupów[2].
GregoriańskakoncepcjaKościołaiwładzypolitycznejnapotkała
wwiekachXI–XIVsilnyopórzestronyanty–gregorian,którzystali
nagruncietradycyjnejgermańskiejteologiipolitycznejtzw.króla–
kapłana,gdziewładcyprzypisywanofunkcjereligijne.Cesarzuchodził
zakatechona,czylitego,którypowstrzymujesamymswoimistnieniem
nadejścieAntychrystaikoniecświata.Ztejracjiuważano,żemusi
dominowaćnadKościołemipapieżem,mającymwporównaniu
zcesarzemfunkcjedrugorzędne.Wszyscywczesnośredniowieczni
germańscymonarchowie–nietylkocesarz,leczikrólowieoraz
książęta–uważalisięzabiskupówzewnętrznych,czylitakich,którzy
formalnieniebędącduchownymiiniemogącszafowaćsakramentami,
sązwierzchnikamilokalnego(królowieiksiążęta)lubpowszechnego
(cesarz)Kościoła,coprzejawiasięwichprawiedoerygowania
biskupstwimianowaniabiskupóworazopatów[3].Pierwotnysprzeciw
wobecreformygregoriańskiejmiałwięccharakter
