Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
LEKCJAPIERWSZA
DChwila”–mówisz–DNietakszybko”.Kto,jeślinieJa,szukaod-
powiedzinapytanieolody?Itupowstajeparadoks–Jazarówno
monitorujedoświadczenia,jakijestprzezniegenerowane.Podobnie
jakręcenalitografiiEschera,jednatworzydrugą(patrzrysunek).
Paradoksistniejetylkowtedy,gdyuznaszJa(I-self)zaniezależneipo-
przedzającelubinicjującemyśliidziałania.Niezależyonoteżodciągłej
świadomości.Jeśliświadomośćjestnieobecna,adoświadczamytego
każdejnocy,gdypogrążamysięwgłębokimśniebezmarzeńsennych,
wówczasJanapowrótpojawiasiękażdegorankapoprzebudzeniu.Na
początkuświadomestajesięI-self,apotemszperamywnaszymMe-self,
abywypełnićplandnia.Niebędzieto–iniemożebyć–tosamoJa
zpoprzedniegodnia(choćrzadkozauważamyróżnicę),zmieniasięono
bowiemzkażdymkolejnymdoświadczeniem,niemniejjesttojednak
Ja,tyle,żenaszkicowanenanowo.Toniejestnowypomysł.Wjednym
zprzekładówDhammapady
3
czytamy:DTo,kimjesteśmydzisiaj,powstało
znaszychwczorajszychmyśli,anaszeobecnemyślikształtująnasze
jutrzejszeżycie:naszeżyciejestwytworemnaszegoumysłu”.
