Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Toteżnicminiemówi.–Naglesięożywiam.–Noale
mu​szęmiećja​kąśro​dzinę.Matkę,ojca,ro​dzeń​stwo.
–Wychowywałaciębabcia,alejużdawnonieżyje.
Zmatkąnieutrzymywałaśkontaktu.–Wahasię,czy
ciągnąć.Wzdycha.–Niewiadomo,gdzieterazjesticzy
wogóleżyje.WyjechaładoNorwegii,atam...Nocóż,
uprawiałanajstarszyzawódświata.Niewiadomo,kimbył
twójojciec.Podrzuciłacięswojejmatce,twojejbabci,
kiedyby​łaśmała.
Niewiem,dlaczegonaglerobimisięsmutno.
Topierwszesilniejszeemocje,któredziśmnie
na​wie​dzają.Je​stemsie​rotą,córkąpro​sty​tutki.
–Gdziebab​ciamiesz​kała?GdzieśkołoKra​kowa?
–Nie,wŚwi​no​uj​ściu.
–Agdziemymieszkamy?–Wypowiedzeniesłowa
„my”przy​cho​dzimiztru​dem.
–WŻu​ra​dzieLe​śnej.
–Gdzietojest?
–PodOlkuszem,niecałepięćdziesiątkilometrów
odKra​kowa.
–Długotammiesz​kamy?
–Nie​całyrok.AlewPol​scedwalata.
–AilelatmaMaja?–Słowo„córka”teżniemoże
miprzejśćprzezgar​dło.
–Wgrud​niuskoń​czyłapięćlat.