Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
corozśmieszyłokażdego,nawetHilde.
Pierwsząrzeczą,jakązobaczyliśmy,byłagrupamęskich
manekinów,ustawionychwokółstołubilardowego.Miałynasobie
pasiasteletnieswetry,luźnekremowespodnieisłomkowekapelusze.
Huberttwierdzi,żezangielskanatakiekapeluszemówisię„boater”.
Czasemzastanawiamsię,czyonwogólemapojęcie,oczymmówi.
Zamanekinamiznajdowałysiędwarzędymahoniowychlad
rozciągającychsięwgłąbogromnegoholu.Mamawyjaśniłanam,
żewkażdejladzieznajdująsięcałerzędydrewnianychszufladek
wypchanychekskluzywnymitkaninamizapakowanymiwdelikatny
kremowymateriał.
Napierwszejladziestałagórnaczęśćmanekina,bezrąk,zczarną
lśniącągłowąitwarząbezżadnychrysów.Korpusmanekinaokryty
byłpuszystym,pierzastym,białymboa.Naladzie,stojącej
naprzeciwko,stałmetalowystojaknakapelusze,zktóregowystawały
czterywyprostowaneramiona.Nakażdymchudymramieniu
zawieszonybyłlśniącyczarnycylinder.Dwagórnebyływcałości
otwarte,błyszcząceiaksamitne,podczasgdytenadole–wpołowie
zamknięte.Drewnianapodłogaskrzypiałanampodstopami,
corozbawiłomnieiHuberta.Kaskadalśniącychżyrandolimigotała
ponadnaszymigłowami.Otuliłnaszapachwodylawendowejipasty
dopolerowania.Bardzowysokimężczyznawmundurze,wyglądający
niczymjakiśgenerał,podszedłdonasisztywnymgłosemspytałPapę,
czymożenamwczymśpomóc.Papaodparł,żechcemycośzjeść.
–Restauracjajestnapiętrze,awindyobokklatkischodowej
–wyjaśniłmężczyzna,wskazującnadwojemasywnychżelaznych
drzwi,otoczonychzłotymiesamifloresaminadrugimkońcuholu.
Papapodziękowałmężczyźnieskinieniemgłowy,tylkopoto,
bynatychmiastpojegozniknięciuwymamrotaćdoMamy:
–Jakonśmieparadowaćwmundurze,pracującwsklepie?!
Pewnieniebyłbytokoniecjegonarzekań,aleMariawzięłagopod
