Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
natomiastinnedziewczynydopołudniamusiałypomagaćrodzicom
wgospodarstwie.Babciawydzielaławswoimogródkumałykawałek
ziemidlamnie.Mogłamtamsadzić,cochciałam,ipielęgnowaćto.
Jakąradośćdawałomijedzeniemarchewkiwyrwanejzziemi
ijedyniewytartejwspodnie.Niktnieprzejmowałsięzarazkamiczy
pasożytami.Wiesz,żepnączaogórkówparzą?Jakbybroniłysię,gdy
chcemyzerwaćichowoce.Częstowciepłeletniednichodziłam
dopobliskiegolasu.Zrywałamkwiaty,którepóźniejsuszyłam
irobiłamznichróżnegorodzajudekoracje.Zbierałamteżzbabcią
poziomki,jagodyimaliny.Awczerwcu,kiedydojrzewałyczereśnie,
siadywałamnadrzewie,zajadającsiępysznymiowocami.
Wylegiwałamsięteżnakocu,czytającksiążkiisłuchającwłączonego
nacałyregulatorLatazradiem.Natomiastgdyprzyjaciółkibyłyjuż
zwolnionezobowiązków,organizowałyśmywypadyrowerowe,
zabawywpodchody,awieczoramiwszystkiedzieciakizokolicy
spo​ty​ka​łysięwumó​wio​nymmiej​scu.
–O,tojakmywGro​ma​dzie–po​wie​dzia​łaWe​ro​ni​ka.
–Niezupełnie.Nawsiniebyłożadnegolokalu,wktórym
moglibyśmysięspotkać.Ciągleprzebywaliśmynaświeżym
powietrzu.Dodomuściągałynasgłosyrodzicówlubbabciniosącesię
przezwieś.Nieinteresowałanastelewizjaczypolityka.Niebyliśmy
zewsządbombardowaniinformacjami.Czasamitęsknięzatamtymi
latami.Żyliśmypowoli,leniwie,aleszczęśliwie.–Mamazamilkła,
za​ta​pia​jącsięwroz​my​śla​niach.
Niepełkanieprzerywałajejchwilizadumy.Nieoczekiwaniezrobił
tole​żą​cynabla​ciete​le​fon.
–Halo!–ode​zwa​łasiędziew​czy​na.
PodrugiejstronieusłyszałagłospaniRenaty,dyrektorkidomu
kul​tu​ry.
–Dzieńdo​bry,We​ro​ni​ko!Mamna​dzie​ję,żecięnieobu​dzi​łam.
–Nie,jużoddaw​nanieśpię.
–Todobrze.Słuchaj,możechciałabyśtowarzyszyć
miwdzi​siej​szychza​ję​ciach?Mam„Czy​ta​ją​cepo​dwór​ka”.
Niepełkawiedziaładoskonale,naczympolegawakacyjnyprojekt.
Razwtygodniukobietaodwiedzaławybranąpobliskąmiejscowość.
Tamwświetlicywiejskiejczytałabajkizgromadzonymnasali