Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
11
Niejakokontynuacjąirozwinięciemdorobkukryminologiifeministycznejjest
rozdziałsiódmydotyczącykryminologicznychstudiównadmęskością(masculini-
tystudies)MagdalenyGrzybiPawłaostaszewskiego.Kryminologiafeministycz-
napoczątkowozwróciłauwagęnawymiarspołeczno-kulturowypłciżeńskiejjako
czynnikawyjaśniającegomniejsząskłonnośćdopopełnianiaprzestępstw,zatem
poniekądnieuniknionąkonsekwencjąjestspojrzenieprzeztensampryzmatna
mężczyznipróbęwyjaśnieniaichprzestępczościprzezkulturowedefinicjemę-
skości.
Rozdziałósmypoświęconyjestkryminologiinarracyjnej,którajakoperspekty-
wakryminologicznawykrystalizowałasięwzasadziejużporoku2000.Jestzatem
jednymznajmłodszychkierunkówwkryminologiiprezentowanychwzbiorze.
Kryminologianarracyjnajestimplementacjąnapoledociekańkryminologicz-
nychzwrotunarracyjnegownaukachspołecznych.Wpisujesięonawszerszynurt
paradygmatuhumanistycznegowkryminologii,którykoncentrujesięnaosobie
przestępcyipróbiezrozumieniajegowewnętrznegoświata,wyborówimotywacji,
któredoprowadziłygodonaruszenianorm.Skupiasięnietylenaprawdziwości
czyfałszuopowiadanychhistorii,ilenatym,jakisensprzestępcynadająswojej
dewiacjiijaksamipostrzegają.
WrozdzialedziewiątymDagmaraWoźniakowska-Fajstomawianurtneokla-
syczny.Powstałonwkontrzedonurtupozytywistycznego,opierającegosięnapo-
trzebiezrozumieniaetiologiizachowańprzestępczychiideiresocjalizacjisprawcy.
Zgruntuodrzucazarównodeterministycznąkoncepcjęczłowieka,jakiideęreso-
cjalizacji.Wnurcieneoklasycznympowracakoncepcjaprzestępcyjakojednostki
inteligentnej,racjonalnejicałkowicieodpowiedzialnejzapodejmowanedecyzje.
Karanatomiastmusibyćsprawiedliwą,proporcjonalnąodpłatązapopełniony
czyn.Znurtemneoklasycznymtrwalezwiązanejestpojęcierealizmuprawicowego
(RightRealism),rozumianegojakopoglądnaprzestępcęiprzestępczośćpozosta-
jącywopozycjidoteoriinapięciainaznaczeniaspołecznego,którecharaktery-
styczneodpowiedniodlakryminologicznychnurtówpozytywistycznegoiantyna-
turalistycznego(krytycznego).
RozdziałdziesiątypióraEdytyDrzazgipoświęconyjestkryminologiipostmo-
dernistycznej.Podejściepostmodernistycznenegujejednąobowiązującąprawdę,
związkiprzyczynowo-skutkowe,linearnyprocesmyślenia,sylogistycznewniosko-
wanie,obiektywneanalizyiinnekonwencjenowoczesnejnauki.Postmoderniści
odrzucająteterminyzpowoduzmiennejjęzyka,którawarunkuje,tworzy,mody-
fikujeidefiniujewszystkiespołecznerelacje,wszystkiepraktykiinstytucjonalne
imetodypoznania.Kryminolodzypostmodernistycznizajmująsięgłównieana-
liządyskursu,badająmarginalizacyjneiopresyjneefektyjęzyka.Głównyproblem
związanyzprzestępczościądotyczyjęzykowejdominacjiróżnychgrupspołecz-
nych.Wynikatozzałożenia,żeoficjalnawładzaiautorytetdominującegojęzyka
stanowiąźródłodefinicjiprawaiprzestępstwa.
WrozdzialejedenastymPawełostaszewskiomawiakryminologiępubliczną,
czylikryminologięzaangażowaną,tj.taką,którawzywadoprowadzeniabadań