Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Cygankaspojrzałananiąidałaznak,bysięgnęła
pokartę.Matyldamiałaochotęuciec,jednakcoś
trzymałojejnogiwmiejscu.Odsmrodumachorki
poczułazawrótgłowy.KrostaznosaCygankicoraz
bardziejsiędoniejzbliżała.
–Panienko,jednakarta.
Matyldamiaławrażenie,żeniczegoniedotykała,
akartasamasfrunęłazrozłożonejnastolikutalii.
–Hmm.Ciekaweżycie,choćniezawszełatwe
–mruknęłastarakobietaispojrzałanaotaczających
jąmłodych.–Apotemspotkaszsięztymmłodzieńcem
zawielkąwodą.
Dziewczynazdążyłatylkozauważyć,żepoliczki
Augustajeszczebardziejpokraśniały.Onasama
patrzyłanawszystkodokołajakprzezlunetę.Wgłowie
sięjejkręciłojaknakaruzeli,naktórejjeździłajako
maładziewczynka.
Wtejsamejchwilipowietrzeprzeszyłprzeraźliwy
gwizd.Ludzierozbieglisięwewszystkiestrony.Ktoś
Matyldępopchnąłiomaływłosstraciłabyrównowagę,
gdybyniesilneramięHenryka.
–Złodzieje!
–Pieniądzemizabrali–przeraziłsięAnton,sięgając
dokieszenispodni.Byłwprawdzieorokstarszy
odHenryka,alezupełnienieobytyzmiastem.
–Maszjewworeczkunaszyi–odpowiedział
spokojnieHenrykiodrazuwszyscysobieprzypomnieli,
jakichostrzegałprzedkieszonkowcami.
TylkoAuguststałznosemzwieszonymnakwintę.
–Atyco?
–Nieprzełożyłem–odpowiedziałsmutnymgłosem.
–Całatygodniówkaposzła,achciałemkupić,chciałem
kupić...–Wjegociemnychoczachpojawiłysięłzy.
Henrykzacząłsztorcowaćmłodszegobrata,ale
Matyldziezrobiłosięprzykroipogłaskałakuzyna
poramieniu.
–Niemartwsię.Jeszczesiędorobisztejswojejgóry
złota.Maszjużtoobiecane.
–Atydomnieprzyjedziesz–odpowiedziałispojrzał
