Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
32
DobrosławBagiński,PiotrFrancuz
zmieniającesięgrubości.Możemyjednakwybraćwersję,wktórejsąone
umieszczonewtrójwymiarowejprzestrzeni,alewybórtenoznaczazarazem
przyjęciezałożenia,żelinie,zjakichzostałyoneutworzone,mająwrzeczy-
wistościjedną,stałągrubość.Założenietowymagawykonaniaszczególnego
zadania,polegającegonawytworzeniuwumyślepłaskiejifrontalnejfigury
tego,corejestrujeoko.PodobniebyłozliterąAwrycinie10,aletamzaktywi-
zowanezostałoobecnejużwumyślepojęcieokreślonejlitery,tuzaśmusimy
jewytworzyć.Właśnietakprzywołanawumyślefigurajestwzorcemidentyfi-
kacyjnymtego,nacopatrzymy.Jestobrazowąartykulacjąpojęćwizualnych.
I.
II.
III.
(a)
(b)
(c)
(d)
(e)
Ryc.11.Asemantycznyobiektwizualny:(a)częściowonapodłodzeinaścianie,(b)na
schodach,(c)nawalcu,(d)nafalach,(e)nazaoranympolu
Wzorzecidentyfikacyjnyjestobrazemwytworzonymwpsychice.Nie
możemywięcpokazaćgowformiewizualnegokonkretu.Chcącjednakwyja-
śnić,jakprzebiegawizualnaidentyfikacja,posłużmysięmodelem.Rycina11
pokazuje,jakmogąwyglądaćróżneobiektywróżnychsytuacjach.Pytanie
„cotojest?”możezyskaćodpowiedźtylkowpołączeniuzodpowiedziąna
pytanie„gdzietojest?”.Budujemyzatemprzestrzennewyobrażenietakich
sytuacji,jak:podłoga-ściana,schody,walec,falującapłaszczyznaizaorane
pole.Wyglądczarnejfiguryodczytujemyjakoprzyjętąprzeztęfigurępozy-
cjęwprzestrzeni.Samafiguramożebyćasemantyczna(takjaknaryc.11),
amimotodekodujeprzestrzeń.Jeślizaśjestsemantyczna(jakliteraAna
ryc.10),tymłatwiejrozpoznajemyprzestrzennerelacje.Atodlatego,żenie
musimyjejkształtuwywodzićzobrazka,alestosujemygotową,dobrzeznaną
zasadęliteryA.
