Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
*
Rudiobudziłsięspoconyirozdygotany,jakbygobrała
gorączka.Sercewaliłomuwpiersiniczymmłot.
Toznowutekoszmarnesny,pomyślał.Zmoimciałem
wszystkojestwjaknajlepszymporządku,tylkowełbie
kotłująsięniechciane,niepotrzebnewspomnienia.
Rzadkozdarzałysięnormalnenoce.Kiedypociężkim
dniuprzychodziłwieczór,jegotowarzyszebroniz3
DywizjiPancernejSS„Totenkopf”zamykalioczy,
zlubościąprzeciągalisięwłóżkachiczekalinasen,który
pozwoliimodzyskaćsiły.Rudolfnatomiastskracałswój
odpoczynekdoniezbędnegominimum.Imdłużejspał,
tymbardziejznękanybudziłsięoświcie,tymgorsze
prześladowałygoobrazy.Jużnietylkotrupojca,jego
zielonkawatwarzzwyjedzonymiprzezrybyoczami,
znadgryzionymnosemipostrzępionymipłatkamiuszu…
AletakżeNoahFischer,obozowystolarz,którywtych
koszmarachprzeistaczałsięwPeteraituliłRudiego,
całowałgo,mierzwiłmuwłosy–tyleżepochwilijego
ciałookazywałosięrozkładającymsię,gnijącymmięsem,
wktórymroiłosięodrobactwa.
Potym,jakPeterowiudałosięucieczDachau,aRudolf
pojechałdoLeipe,byzostawićmulistpełenzłychwieści
ichoćwtensposóbwziąćodwetnadawnymprzyjacielu
–służbawoboziestałasiędlaniegowręcznieznośna.
