Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zzadowoleniem,odpiętnastulatnicosobienawzajem
niesłyszały.Wymieniłynajpierwkomplementynatemat
swegowyglądu,zauważyły,żeczasszybkopłynąłodich
ostatniegowidzeniaiżeaniimwgłowieniepostało
przypuszczenie,bysiętumiałyspotkać,ijakatoradość
zobaczyćstarąprzyjaciółkę,poczymzaczęłysię
nawzajemwypytywaćiudzielaćsobieinformacji
codoswoichrodzin,sióstrikuzynek,gadałyprzytym
obienaraz,chętniejudzielającwiadomości,niżich
słuchając,niewieleteżwogólesłysząc.PaniThorpe
jednakmiałajakorozmówczyniwielkąprzewagęnad
paniąAllen,mianowicie–potomstwo.Kiedyzaczęłasię
rozwodzićnadtalentamiswoichsynówiurodącórek,
kiedyopisywałazeszczegółami,cokażdeznichrobi
ijakieotwierająsięprzednimiwidoki,żeJohnjest
wOksfordzie,EdwardwMerchantTaylors,aWilliam
namorzuiżecałatrójkabardziejjestwswoim
środowiskulubianaiszanowananiżktokolwiekinny
naświecie–paniAllenniemogłasięzrewanżować
podobnymiinformacjami,niemogłagłosićtakich
triumfówiwtłaczaćichwoporne,niedowierzająceucho
przyjaciółki.Musiałatylkosiedziećiudawać,żesłucha
tychmacierzyńskichwynurzeń,pocieszającsięjednym
odkryciem–abystrejejoczyszybkotegoodkrycia
dokonały–żekoronkaprzynarzutcepaniThorpejest
owielebrzydszaniżjej.
–Otproszę,mojecóreczki!–zawołałapaniThorpe,
wskazującnatrzyeleganckiepannyidącewichkierunku
ramięprzyramieniu.–Mojadrogaprzyjaciółko,marzę,
żebycijeprzedstawić.Zachwyconebędątym
spotkaniem,tanajwyższatonajstarszaIzabella,prawda,
żepięknapanna?Tamtedwiemająrównieżogromne
powodzenie,alemoimzdaniemIzabellajest
najładniejsza.
DokonanoprezentacjipanienThorpe.Katarzynazaś,
