Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pofajki.Julkaczekałanaciebienadworcupiętnaście
minut.
–Wiem,rozmawiałemznią.Nieuwierzysz,cosię
stało.–Włożyłręcedokieszenidresów.
–Słuchamzatem,coteżsiętakiegodziśwydarzyło,
żezapomniałeśowłasnejcórce.
–Potrąciłembabkępodklubem.
–JezusMaria!Jakpotrąciłeś?!
–Wycofywałemzparkingu,aonawylazłasamnie
wiemskąd,bowieszdobrze,żesprawdzamkilkarazy,
zanimnacisnęgaz.
–Cośjejsięstało?
–Naszczęścienie.Trochęsiępotłukłaidlaspokoju
sumieniazawiozłemjądoszpitala,atamnaizbieprzyjęć
niemiałemzasięgu.Niechciałem,żebytamzostała
sama,boszlagwie,czybymniewcośniewkopała.
Lekarzbyjejpowiedział,żematylkokilkasiniaków,aona
mogłabyminaściemniać,żeprzestawiłemjejmiednicę
albokręgi,dlategosiedziałemzniądokońca.
–Zadużotelewizjioglądasz.Naryjeszsobiedołba
tychróżności,częstowfabulemocnoprzerysowanych,
isąefekty.Myślałeś,żebabkawmówici,żefaktyczniejej
cośzrobiłeś,ibędziechciała,żebyśjejopłacił
rehabilitację?Jezu,Przemek,weźmnienieprzerażaj!Ty,
urzędnikpaństwowynadyrektorskimstanowisku,
człowiekwykształcony,uznałeśzaprawdopodobne
pomysłyzprodukcjitadżycko-polskiegoreżysera,zamiast
powiadomićnas,gdziejesteś?
–Niedramatyzuj,kobieto.Naszacórkaniemapięciu
