Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Postanowiłem,żenajpierwwyślęwtomiejsceEryka,
mojąprawąrękę,abyzobaczył,ktotammieszka.
Przezornyzawszeubezpieczony,szczególniejeślichodziło
osprawywuja.
***
–Ijakbyłeśtam?–zapytałemochroniarzapokolacji,
gdyszliśmydomojegogabinetu.
RanoprzekazałemadresErykowi,abywszystko
sprawdził.
–Tak,aleniebyłotegofacetaodNatana.Zrobiłemwięc
zdjęciajegopannie,takjakchciałeś.–Wyciągnął
pendriveipołożyłnabiurku.
–Właśnieoniąmichodziło.
Włączyłemkomputericzekałemzniecierpliwością.
–Cośzniąnietak?–zapytałEryk,drepczącwjednym
miejscu,jakbyspodziewałsiękolejnegopolecenia.
–PrezentodNatana–odpowiedziałemspokojnie
iotworzyłemfolderzjejzdjęciami.–Tojestżona
Marczaka?–zdziwiłemsię,patrzącnapierwszą
fotografię.
Zapamiętałemjegonazwisko,takjakwszystkich
naszychpracowników.
Prawdabyłataka,żeaniNatan,aniojciecczyMaciek
niezatrudnialinikogobezmojejaprobaty.Nategofaceta
sięzgodziłem,bonaprawdębrakowałonamkogoś
legalnegodoczyszczeniaaut.
Naszczęściekoleśbyłchciwy,więcbezproblemu
zgodziłsięnawystawianieautbezcertyfikatów.
Oczywiściewpraktycewyglądałotoodwrotnie.
–Natowychodzi.Tylkoniemów,żecisięniepodoba.
–Stałobokmnieirównieżwpatrywałsięwekran
laptopa.
–Możeszjużiść.–Przymknąłemkomputer,bo,jak
