Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim

Ewa Śnieżyńska-Stolot

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-233-2666-3

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

184

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Śnieżyńska-Stolot, Ewa. Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim. Red. . Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, 184 s. ISBN 978-83-233-2666-3

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Śnieżyńska-Stolot, E.

T1 Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

PP Kraków

YR 2009

SN 978-83-233-2666-3

Bibliografia BibTex:

@Book{ 40287, author = "Śnieżyńska-Stolot, Ewa", editor = "", title = "Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego", year = "2009", address = "Kraków", isbn = "978-83-233-2666-3" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Śnieżyńska-Stolot, Ewa

ED -

TI - Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

CY - Kraków

PY - 2009

SN - 978-83-233-2666-3

ER -

Netografia (standard APA):

Śnieżyńska-Stolot, Ewa. Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim [baza danych online] Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009 [dostęp: 04 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/picatrix-latinus-ikonografia-planet-i-planet-dekanicznych-w-rekopisie-ewa-sniezynska-stolot-40287.

Picatrix Latinus, ikonografiia planet, rękopis

e-ISBN: 978-83-233-8471-7

Praca krakowskiej uczonej, profesor dr hab. Ewy Śnieżyńskiej-Stolot, poświęcona astrologicznemu tekstowi Picatrix Latinus z około 1470 roku, znajdującemu się w zbiorach rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej (nr 79...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-233-2666-3

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

184

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

WPROWADZENIE3
PLANETY7
Źródła ikonografii planet w krakowskim Picatrix Latinus7
Ikonografia planet w krakowskim Picatrix Latinus11
Atrybuty planet16
PLANETY DEKANICZNE18
Źródła ikonografii planet dekanicznych w krakowskim Picatrix Latinus 18
Ikonografia planet dekanicznych w krakowskim Picatrix Latinus21
Atrybuty planet dekanicznych23
Kolory planet i planet dekanicznych 23
IKONOGRAFIA PLANET I PLANET DEKANICZNYCH A MAGIA ASTRALNA 25
Geneza posługiwania się talizmanami33
Stosowanie talizmanów przez chrześcijan36
Talizmany i medycyna38
TABELE41
I. Planety. Zawiera opisy planet według opinii Picatrix, Apolloniusza z Tiany, Hermesa Trismegistosa oraz Anonima zawarte w tekście rękopisu krakowskiego (Kraków 793, k. 189v–192v), Picatrix Latinus (Picatrix 1986) oraz w Ghāyat al-hakīm (“Picatrix” das Ziel 1962); opisy miniatur w rękopisie krakowskim (Kraków 793, k. 189v–192v)41
II. Postacie planet na zwierzętach48
III. Planety dekaniczne. Zawiera opisy planet dekanicznych według sapientes Indi w Picatrix Latinus (Picatrix 1986) oraz w Ghāyat al-hakīm (“Picatrix” das Ziel 1962); opisy miniatur w rękopisie krakowskim (Kraków 793, k. 193r–197r50
IV. Atrybuty: planet według opinii Picatrix, Apolloniusza z Tiany, Hermesa Trismegistosa i Anonima oraz planet dekanicznych według sapientes Indi na miniaturach rękopisu krakowskiego (Kraków 793, k. 189v–197r) oraz w tekście Picatrix Latinus (Picatrix 1986) i w Ghāyat al-hakīm (“Picatrix” das Ziel 1962)59
V. Kolory planet i planet dekanicznych w Picatrix Latinus: zestawienie miniatur (Kraków 793, k. 189v–192r) i tekstu (Picatrix 198664
VI. Tradycja wizualna: wizerunki planet, planet dekanicznych i stopni znaków zodiaku66
VII. Zestawienie talizmanów: opisanych w Ghāyat al-hakīm (“Picatrix” das Ziel 1962) i w Picatrix Latinus (Picatrix 1986) oraz wizerunków planet w rękopisie krakowskim (Kraków 793) według opinii Picatrix, Apolloniusza z Tiany, Hermesa Trismegistosa oraz Anonima68
WYKAZ RĘKOPISÓW71
WYKAZ LITERATURY PRZEDMIOTU73
SUMMARY80
ILUSTRACJE100

1457,drugiwBerliniewroku1447(Ameisenowa1958,s.180;Briquet1907,5550,

11789).Strojepostacinaminiaturachkrakowskich,zwłaszczamęskie,złożonezno-

gawic,kaftana,takżekaftanazszerokimirękawami(k.189v,190r,191r,192r,194v,

195r),orazdrogocennegopasanabiodrach,wskazująjednaknaprzełomXIViXV

wiekuiwystępująnaminiaturachczeskichztegoczasu.Dotyczytotakżeszczegółów

uzbrojenia,zwłaszczakołczanuwykonanegozfutra(k.194r;Turska1987,s.114,il.

68;Śnieżyńska-Stolot1998,il.7,8,23).StylminiaturkrakowskiegoPicatrixLatinus

jestjeszczestylemmiękkim,aniektóreznichsąbliskiewizerunkomPięknychMa-

donn(k.194v),cowskazujetakżenaprzełomXIViXVstulecia,stądwliteraturze

przedmiotułączonebyłyonezCzechamilubAustrią(Ameisenowa1958,s.180).Bio-

rącpoduwagępowyższerozbieżnościczasowe,możnasądzić,żeautorgłównegozbio-

ruilustracji,któryniewątpliwiebyłprofesjonalnymminiaturzystą,mógłkorzystać

zwcześniejszego,czeskiegorękopisuPicatrixLatinuswykonanegowpracowniminia-

torskiejWacławaIV.

WCzechachzainteresowanieastrologiąnadworzepraskimdatujesięod2.połowy

wiekuXIII,czyliodczasówPrzemysławaOttokaraII,którypierwszerękopisyastro-

logiczneotrzymałwprostodAlfonsaXMądrego(elSabio),królaKastylii,Toledo,

LeonuiGalicji.ZaczasówWacławaIIastrolodzydocieralidoPragigłówniezToledo,

awśródnichbyłAlvarodeOviedo(zm.1299),autorkomentarzadoAverroesaiautor

kompilacyjnegodziełaDeastronomianapisanegowlatach1270–1279(Krchňák1963,

s.144;Śnieżyńska-Stolot1998,s.32–33;BurnettII,1994,s.101–126;GarcíaAvilés

2003,s.341;Giletti2004,s.37).AstrologamicesarzaKarolaIVbyliHavel(Gallus)ze

StrahovaiNiccolaBeccari,adlaWacławaIVpracowali:KřistanzPrachatic,bliżej

nieznanyBušekiTeřiško.Wśródzachowanychczeskichrękopisówastrologicznychsą

dzieła:Aliibnabi’r-Rijal,DeindicusastrorumseuLibercompletuszokołoroku1334,

zawierającerysunkiplanetigwiazdozbiorów(Bernkastel-Kues,Cus.207),Tabulae

stellarum,bogatoiluminowanyrękopistypuorientalnego,wykonanywpołowiewieku

XIV(Praga,DAII13),iluminowanyrękopisAbrahamaibnEzry,Principiumsapien-

tiae(Monachium,Clm.826;Śnieżyńska-Stolot1998,s.11–39),zprzełomuXIViXV

stuleciaoraztrzyrękopisyztekstemMichałaSzkota(Monachium,Clm.826,k.34r–

–41v;Wiedeń,2352i2378).Otym,żePicatrixLatinus(tekstgrupyI)znanybyłw

Pradze,świadczyzachowanakopiategodziełazwiekuXVI(Picatrix1986,s.XVI),

możnawięcprzypuszczać,żesięgające2.połowywiekuXIIIkontaktyPragizToledo

odegraływażnąrolęwdotarciudotejczęściEuropyrękopisuPicatrixLatinus,zdo-

bionegoiluminacjami,którenastępniekopiowano,nadającimstylkolejnychepok.

Jeżeliprzyjąć,żetekstnakarcie189rkrakowskiegoPicatrixLatinusprzepisywał

PiotrGaszowiec,apierwszazminiaturznajdujesięnaodwrocietejkarty(189v),to

niewykluczone,żeomawianeilustracjepowstaływKrakowie.Wiadomo,żePiotrGa-

szowiecpostudiachwPerugiiiKoloniipowróciłdoKrakowawroku1456(Birken-

majer1948,s.294–295;Markowski1990,s.IX;tenże2007,s.90,94).DziełoGa-

szowcaDemutationeaëris.Regulae,którewrękopisie793przypadanakartach116v–

–120v,miałopowstaćporoku1455.Wroku1471GaszowiecprzebywałwPradze,

towarzyszącWładysławowiJagiellończykowi,gdziemógłnabyćiluminowanyrękopis

Brak wyników

Picatrix Latinus. Ikonografia planet i planet dekanicznych w rękopisie krakowskim

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra