Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dzoodmienneznaczeniaidlakażdejztychgrupznaczeniate
sąoczywiste.Objaśniamwięcnaprzykładtermin„archetyp”,
któryantropologommożenasuwaćnamyślnazwiskoCarla
GustavaJunga,leczdlafilologówoznaczacośzupełnieinne-
go.Zkoleiprzymiotnik„medialny”,którypadawtejksiążce
wielerazy,nieodnosisiędogreckiegosystemuczasowniko-
wego,leczdoteoriikulturyzapoczątkowanejprzezMarshalla
McLuhana.Nieporozumieniategorodzajusąpodstawąwielu
zabawnychopowiastekzżyciaakademickiegoipozostajemi
miećnadzieję,żeniedorzucęniczegodoichpuli.
PrzedmiotemnamysłujesttutajtylkoantycznaGrecja–
archaiczna,klasycznaihellenistyczna–itobynajmniejnie
wcałokształcieswoichfenomenówpiśmiennych,ponieważ
niewziętopoduwagęchoćbypraktykreligijnych,apraktyki
społeczno-polityczneuwzględnionojedyniewbardzoograni-
czonymzakresie.Jednakwdobiedalekoposuniętejparcelacji
obszarówbadawczychsłowo„tylko”powinnomożeustąpić
słowu„aż”.Przechodzącnaniecałychtrzystustronachpięć
wiekówkulturygreckiej,niemożnabyłouniknąćuproszczeń.
Okażdymzeszczegółowychproblemów,jakieporuszam
zkoniecznościwsposóbpowierzchowny,napisanodziesiąt-
kialbosetkitekstów,sformułowanospektrumwzajemnie
wykluczającychsięhipoteziinterpretacji.Książkataniejest
jednakszczegółowąanaliząjednegowycinkadziejówkultury
greckiej,leczpróbąichogólniejszejinterpretacjiwedługzasad
teoriimediów,choćzusilnymzastrzeganiemsięprzedtechno-
logicznymdeterminizmem.
Studiadotycząceoralnościipiśmiennościgreckiej,po-
dobniejaktosięstałowprzypadkuwiększościszkółmetodo-
logicznychwhumanistyce,pookresiebujnychnowatorskich
ideiprzeszływfazęautomatycznegodogmatyzmu–wich
przypadkunastąpiłotowdwóchostatnichdekadachubiegłego
wieku.Wieluautorówdziałającychdziśwtymnurcierozumie
„oralność”poprostujakoobecnośćaktumowy.Samfakt,że
ktoścośdokogośmówi,obojętnie,gdzie,kiedyijak–whi-
storii,wtekście,wźródlealbownarracji–jestdlanichwy-
10
