Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
daleko.
Czybyłytoefektyświętowanianapokładzie,zwykłybłąd
nawigacyjny,czyteżgniewWszechmocnegozpowoduniepoświęcenia
statkuprzeddrogą–niewiadomo.Wkażdymraziepoupływiekilku
minutodopuszczeniawybrzeża„BiałyStatek”rozbiłsięoostrąskałę,
dodziświdocznąuwyjściazportu.Zderzeniewybiłogłębokiotwór
wdrewnianymdziobieokrętu.Wstrząswrzuciłroztrzaskanedrewno
domorza,adostatkuzaczęłaprzedostawaćsięlodowatawoda.
Obowiązkiemkażdegopasażerabyłobezzwłoczneratowanie
Wilhelma.Podczasgdyzałogapróbowałausuwaćwodęz„Białego
Statku”,przezburtęprzerzuconołódźratunkową.Wilhelmwszedł
najejpokładwespółzkilkomatowarzyszami,wśródktórychbyło
równieżparuwioślarzy,mającychzazadaniebezpieczneodwiezienie
księciadoBarfleur.Tomusiałabyćprzerażającascena:zjednejstrony
krzykipijanejzałogi,miotającejsięwpróbachusuwaniaztonącego
statkuwdzierającejsięnieustanniewody,zdrugiejlamentypasażerów
wrzuconychdomorzasiłąuderzenia.Przesiąkniętewodąmorską
wyszukanestrojewieluszlachetnieurodzonychmężczyznikobiet
stawałysiępotwornieciężkie,uniemożliwiającratowanieżycia
–płynięcieczynawetzwykłeunoszeniesięnawodzie.Faleodbijały
echemokrzykitonących.
Kiedymaleńkałódkakierowałasiędoportu,Wilhelmrozpoznał
pośródspanikowanychnawoływańgłosswojejprzyrodniejsiostry,
Matyldy.Wzywałapomocyibyłopewne,żejeszczechwilaiutonie
wzimnychodmętach.Niezdolnytegoznieść,rozkazałwioślarzom
zawrócićłódkęiratowaćkobietę.
Decyzjataokazałasiętragicznawskutkach.Hrabinaniebyła
bowiemjedynąosobątonącąwpobliżu.Zbliżającąsięłódźzauważyli
innirozbitkowie,rozpaczliwiemiotającysięwlodowatychodmętach,
imasowozaczęliwdzieraćsięnapokład,szukającnanimschronienia.
