Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niżwwagonach,któreichtuprzywiozły.Żadnych
stołów,mebli,tylkodrewniane,piętrowepryczewzdłuż
ścianiżelaznypiecyknaśrodku.Razem
zAugustynamidotegosamegobarakuwprowadzasię
siedemrodzin.PamięćGienijestbardzoprecyzyjna:
wsamymroguRuszkowscy,matkazdwomasynami,
dalejWieczorki,StefanNawrockiijegodwiesiostry,
IwaniukzżonąicóreczkąHanią,WięcławFranekztej
samejwsicoGienia,zżonąidwójkądzieci,wdrugim
rogurodzinaKochów,pięcioroich,ztrzymiesięcznym
synkiem.Kochowanocamisuszybrudnepieluszki,
potemwykruszaichzawartość,żebyranoznowu
założyćdziecku.Paulinajejbyłonaimię,przypomni
sobieGenowefapoosiemdziesięciulatach.
Wieczoramibędącinowisąsiedziwspominaćrazem
dawneżycie.Nietrzebawieleczasu,żebyktośzaczął
opowiadać,cosięuniegowdomujadło.Ijużlatają
wpowietrzuwizjeblinów,kulebiakówicepelinów,już
wszyscyczująwwyobraźnizapachbarszczu
ipierogów.Wkońcuktośniewytrzymuje:
–Dosyć,bozwariuję!
Ranobędąmieliszczęście,jeślidoprzydziałowego
chlebapiekarzdosypałtrocinbrzozowych–tejeszcze
dasięjeść.Gorzej,jeślimąkęzagęściłtrocinami
sosnowymi–takichlebdrapieiranigardło.Syberyjski
chlebjestciężki,gliniasty.Sześćsetgramów
przysługującychzadzieńpracytozadziwiającomały
kawałek.Naszczęściepracującymnależysięteżpół
litrazupy.Tutejsząspecjalnościąjest
szczi
,czylizgniła
kapustanawodzie,alezdarzasięteż
gruźdanka
zrobakamikilkucentymetrowejdługości.
Aletoprzywilejpracujących,takichjakAda,która
uciekłazsiostramizplebanii.Wjejbarakuzamiast
jednejwspólnejsalijestkilkamniejszychizb.Choć
wzasadziemalutkiepomieszczeniapoprzedzielane
