Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rzymyjakośćżyciapoczuciemsatysfakcji:możeteżbyćbardziejkategoriąemocjonalno-
-przeżyciowąiwówczasmówimyraczejopoziomiezadowoleniazróżnychsferżycia
iżyciajakocałości.Niekiedytakpojętąjakośćżyciautożsamiasięzpoczuciemdobrosta-
nu.Pomiarudobrostanu,czylizadowoleniazżyciaużywasięniekiedyjakosubiektywnego
wskaźnikazdrowia”(Sęk2005c,s.61).Jakwidzimy,jakośćżyciałączysięściślezpoję-
ciemsatysfakcjizżycia.Atopojęciejestpodstawąnowoczesnychinterdyscyplinarnych
badańnadjakościążycia.„Psychologiałączysięzobiektywnympodejściemdojakości
życia.Określaonowarunki,którewpływająnazaspokojeniepotrzebirealizacjęcelów,
dającychwefekcieludziompoczuciezadowoleniazróżnychsferżyciaiogólnąsatysfak-
cjężyciową.Działaniapolegającenapodnoszeniujakościżyciaiumacniającepsychiczny
dobrostan(well-being)uznawanesązanajistotniejszedlapromocjizdrowia”–piszeSłoń-
ska(cyt.zaCzabała,Sęk2000,s.610).
Obiektywneisubiektywneaspektyjakościżyciawyszczególnionesąwtabeli3.1.
wpracyHelenySękWprowadzeniedopsychologiiklinicznej(2001,s.46).Obiektywne
warunkiżyciamogąbyćkorzystneiniekorzystne,asubiektywnaocenajakościżycia–
pozytywnainegatywna.Doobiektywnegowymiaruocenyjakościżyciazaliczasię:
–poziommaterialny–finanse,ruchomościinieruchomości,warunkileczenia,
–relacjespołeczne,możliwościuzyskaniapomocyiwsparciaodinnych,
–aktywnośćspołeczna,
–rozwójosobisty(edukacja,praca,udziałwkulturze),
–rekreacjaiodpoczynek(Sęk2001;Adamczak,Sęk1997).Obiektywnystanzdrowia
niejestprostymwyznacznikiempoczuciaszczęścia.Osobyobiektywniechoremogąbyć
zadowolonezżycia.
Równieżsameobiektywnewarunkiżycianiewyznaczająwprostpoziomuzadowolenia
zniego.Sąludzie,którzymimotrudnychwarunkówswejegzystencjipotrafiązdobyćsięna
pozytywnąjejocenę.Sątoci,którzypotrafiąswojąobiektywniezłąsytuacjęzdrowotną(np.
niepełnosprawność,chorobęnowotworową)takopracowaćpsychicznie,żeodkrywajądzięki
tejreinterpretacjinowysensżyciaiczerpiązniegowielesatysfakcji.Przykładembadania
wykonaneprzezMajkowicza(2004),zktórychwynika,żeokoło1/3chorychnanowotwory
wstadiumterminalnymzachowujewysokiepoczuciesensużycia,zmieniającprzedewszyst-
kimswójstosunekdośmierciwkierunkujejwiększejakceptacji.Sątakżetacy,którzymimo
korzystnejsytuacjiobiektywnejniesązadowolenizeswojegożycia.Teosoby,odczuwając
pustkęegzystencjalnączęstoszukająpocieszeniawśrodkachodurzających,coprowadziod
uzależnienia,poczuciabeznadziejności,awkonsekwencjidomyśliiczynówsamobójczych.
Dużomamytakichprzykładów,choćbyzeświataartystycznego.Gdyzabrakniewewnętrz-
nychczynnikówpozytywnejocenyjakościżycia,nawetwzewnętrznychdobrychokoliczno-
ściachczłowiekczujesięniezbytszczęśliwy.Zgodnośćczynnikówwewnętrznychize-
wnętrznychwystępujewgrupieosóbżyjącychwobiektywniekorzystnychwarunkachipo-
zytywnieoceniającychjakośćswegożyciaorazwgrupie,wktórejzachodząokoliczności
niesprzyjająceidokonywanajestsubiektywnaocenanegatywna.WedługAntonovsky’ego
(1995)sąludzie,którzynawetwekstremalnienegatywnychobiektywnychwarunkach,np.
obozukoncentracyjnego,potrafiliznaleźćwsobiewolężyciaiprzeżyćtenkoszmar.Wspo-
mnianyautoruważa(sądtenpopartyzostałbadaniami),iżteosobycharakteryzowałysię
silnympoczuciemkoherencji.NatomiastFrankl(1984,1978a,b)jestprzekonany,iżsiłą
utrzymującąludziprzyżyciunawetwskrajnieniekorzystnychwarunkachzewnętrznychjest
poczuciesensużycia.PodobniesądziPopielski(1994).
Calman(zob.Majkowicz2004)rozpatrujejakośćżyciawterminachjednostkowych.
Jestonawysoka,jeżelinadziejaioczekiwaniajednostkisąspełnionewjejdoświadczeniu.
8