Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Afazja,podmiot,pisanieitekst.
Prologmetodologiczny
Wbadaniachnadafazją–zarównotychprowadzonychnagruncie
neuronauk,jakiwrefleksjifilozoficznej–bardzoczęstoobokdługich
akapitówcharakteryzującychstanafatykapouszkodzeniumózgulub
akapitówopisującychsytuacjępoznawczą,jakąafazjastwarza
–sytuacjęnowegopoczątku,resetutożsamości,któryrodzimożliwość,
czyliprzestrzeńswobodnegoprzepływumyśliigłębokiejintrospekcji
–pojawiasiękilkazdańlubkomentarzy,którewyrażająpewną
bezsilnośćbadawczą.Jakopisaćfunkcjonowaniemózgu,składającego
sięzmiliardówneuronów,którychfunkcjiniejesteśmywstanie
wyczerpującodookreślić?Jakprzewidziećskutkiuszkodzeniamózgu,
ichrozległośćito,najakiefunkcjeżyciowewpłynie?Jak
zperspektywyzdrowejosobymówićipisaćochorobie?Czymamy
prawodoinstrumentalnegotraktowaniadoświadczeńafatyków,czyli
traktowaniaichjakoprzedmiotubadań?Czypowinnamkorzystać
zuprzywilejowanejpozycjibadacza,którapozwalamipodpatrywać
ianalizowaćsposobypisania,jakiewykorzystujeafatykwcelu
terapeutycznejintrospekcji?
Teiinnegorodzajupytaniatowarzysząceproblematyce
interpretacjinarracjiochorobach,czylidoświadczeniachzaburzenia
fizycznejipsychicznejrównowagi,tworząprzestrzeńrefleksji,
wktórejpraktykabadawczawystępujewhoryzoncieetyki.Badacz
stajesięczytelnikiem-świadkiemdoświadczeniakonkretnejjednostki,
przełożonegonaformętekstu,obrazulubinnegorodzajumedium.
Narracjeoafazjizajmująwtymkontekścieszczególnemiejsce,
ponieważdotejporyniepojawiałysięwpoluzainteresowań
tekstologówczysocjologów,główniedlatego,żestanowiłypewien
marginestwórczościsłownej.Mojapracaniejestpróbąprzesunięcia
tychtekstówdobadawczegocentrumisformułowanianaich
