Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałII
Londyn
Zasnąłtużprzedlądowaniemsamolotuinatychmiast
znalazłsięwramionachLili.Jejdłoniepieściły
gownajbardziejśmiały,podniecającysposób,alegdy
próbowałjąposiąść,wyślizgiwałamusięzobjęć.
Dlaczegodoprowadzałagodoszaleństwa?Wkońcu,
zdesperowany,złapałjązanadgarstki.Żona
znieruchomiała.Wpatrywałasięwjakiśpunkt
znajdującysiędalekozanim.Przezjejtwarzprzebiegł
grymasbólu.
–Lila!–szepnąłwystraszony.
Zesnuwyrwałgokuksaniecsiedzącegoobokcywila,
którywierciłsięniespokojniezobawyprzed
lądowaniem.
Włodekspojrzałnaniegozezłością,apotem
przymknąłoczy,chcącjaknajdłużejzachowaćobraz
ukochanej.Pragnąłsiędoniejprzytulićiskryćtwarz
wjejrudychlokach,alelotdobiegałkońca.Dakota
zniżyłasiędolądowania.Pochwilijejkołauderzyły
oasfaltowąnawierzchnięlotniska.
ByłzatemwAnglii.Lottrwałzaledwieparęgodzin,
zprzerwąnauzupełnieniepaliwanaberlińskim
Tempelhof,alejemudotarciedoLondynuzajęłoprawie
sześćlat.KiedyWłodektosobieuświadomił,zamrugał
zewzruszenia.Sześćlat!Jakpotoczyłybysięjegolosy,
gdybyudałomusiędotrzećtutajwcześniej?Kim
byterazbył?MożepilotemRAF-u,aleztakimsamym
prawdopodobieństwemmógłbyjużnieżyć.Przyszły
munamyślliczneofiaryBlitzkriegu.Ktoznichchciał
tejokrutnejwojny?Czykogokolwiekotopytano?
Cywilzsamolotuprzyłączyłsiędogrupypodróżnych,
zktórąWłodekopuszczałlotnisko.Wsiadłrazem
zHalmanemdoautobusujadącegozCroydon
docentrumizająłmiejsceobok.Próbowałnawiązać
rozmowę,aleWłodekniezwracałnaniegouwagi,
rozglądającsiędokoła.
Nalondyńskichulicachwidocznebyłyślady
