Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
grę.Jestjedynąosobą,którejzawszesiętoudaje.
–Całkiemniezły.–Babciawkońcuprzerywaciszę;jej
troskaznikawmgnieniuokaizostajezastąpiona
promiennymuśmiechem.Chociażwiem,żejejzależy,
wiemteż,jakbardzocenisobiezachowaniepozorów.
Nigdynieokazywałasłabości.
Podnosiradośniekawałeksalami.
–Zjemyśniadaniekiedyindziej.Jestemzciebiedumna,
Lily.
Dumawypełniamojąklatkępiersiową,aogromna
presjanachwilęznika.Stukamsięzniąkawałkiem
salami.
–Wszystkiegonajlepszego,babciu.Mamnadzieję,
żedobrzesiędziśbawisz.
Przytulamnieicałujewskroń.
–Wspaniale.
Odsuwamsięzuśmiechem.
–Azadwatygodniepowtórzymytowszystkozokazji
moichurodzin.
Uśmiechniecojejrzednie.
–Właściwie,Lily,chciałabymoczymś...
–Jaksięmająmojedwieulubionepanie?
Razemzbabciąspoglądamywstronębramy
ibierzemygłębokieoddechy.Stoiwniejtata,agasnące
promieniesłońcapadająnajegosylwetkęizmieniają
kolorjegoprzerzedzonychkasztanowychwłosównazłoty.
Manasobieeleganckigranatowysmoking
zcharakterystycznączerwonąróżąprzypiętądoklapy.
Oczywiścietonietata.Tojegobliźniak–wujekArbor.
Przełykamrozczarowanie;mimożeminąłrok,rana
ciąglejestświeża.Spoglądającnababcię,zastanawiam
