„Więcejprezentów?Super”–pomyślał.Podskoczył
iczymprędzejrzuciłsiędodalszegoprzetrząsania
nieotwartychszafek.Niezostałoichzbytwiele,więc
poszukiwaniatrwałyzaledwiemoment.
Pudłookazałosiębardzociężkie,więctatanatychmiast
przyszedłzpomocą.
–Zajączekprzyniósłcośdlacałejrodziny–powiedział
uśmiechniętyrodzic.
Piotruś,choćmiałdopierosiedemlat,wiedziałjuż,
żetonieZajączekprzynosiłwielkanocneprezenty.Była
towdużejmierzezasługawujkaHeńkaiciociUli,która
zostałakierowniczkąwdużymsklepieitodziękinimtata
miałdostępdowielurzeczyniedostępnychwinnych
miejscach.Niestety,wujostwowkrótcewyjeżdżało
nastałedoNiemieciniebyłatomiłaperspektywa.
–Acotojest?–zapytałaKasia,widzącduże,lśniące
nowościąurządzenie.
–Towideo,głupia!–pochwaliłsięswojąwiedząPiotruś.
–Niejestemgłupia–zaprotestowała.–Acotowideo?
–Zobaczyszpóźniej,skarbie–dodałtataipocałował
małąwczółko.
***
Późnympopołudniemsalonzamieniłsięwwielkąsalę
kinową.Niemalwszystkiedzieciakizosiedlarozsiadłysię
napodłodze,niecierpliwieczekającnaseans.Gromadka
byłatakduża,żeprzygotowanenastolesmakołyki
zniknęływmgnieniuoka.Mamastaleuzupełniałazapasy,
starającsięnienadepnąćjakiegośbrzdąca.
Byćmoże
ParkJurajski
niebyłnajodpowiedniejszym
wyboremdlatakmłodejwidowni,alenawidok
dinozaurówdziecioszalały.Niektórezestrachuzamykały
oczy,inneotwierałyjeszeroko,niedowierzającwto,
cowidząnaekranie.Tamchodziłyżywedinozaury,które
wcześniejbrzdącewidziałytylkonaobrazkach
wksiążkach.
–Patrzcieteraz!–Piotruśpodbiegłdonowegosprzętu.
Magnetowidbyłbardzonowoczesnyimiałjedną
niezwykłąfunkcję,którąmalecszybkoodkrył.Zprawej