Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wszyscy.Niewątpwnasząwierność.Poprostukażdy
ztutajobecnychchcedlaciebiejaknajlepiejistąd
tewszystkiepytania.
–Niemusiciesięomniemartwić.Zapewniamwas,
żeczujęsięjakprzedśmierciąmojegoojca,którego
należycieuczcimyipomścimy,jaktylkowytnęopasłemu
Ellikrwawegoorła–odpowiedziałBezkostnyispojrzał
każdemuobecnemuwnamiociegłębokowoczy.
–Bądźciespokojni,czujęsiębardzodobrze.–Ivarraz
jeszczerozejrzałsiępogarstcezgromadzonychizapytał:
–Zrobicie,comówiłem?Przewaga,októrejmyśliElla,
jesttaknaprawdęnasząprzewagą.
–Zbierzemyoddział,możeszbyćspokojny–odezwali
sięwkońcujednocześnieHvitserkiUbbe.Zarazpotem
razemzEskilemwyszliwypełnićrozkazdowódcywielkiej
armii.WnamiociezIvaremzostałatylkoAmira.
–Czylizemstadokonasiędzisiaj?–zapytałaretorycznie
księżniczka,dotykającdłoniukochanego.
–Otrzydnizapóźno–odparłIvar,choćpytanienie
wymagałoodpowiedzi.–Zostawimytuposobiewiększy
śladniżwParyżu.Światusłyszy,żeznamisięnie
zadziera.Tam,gdziezacumujemyswełodzieipostawimy
swestopy,ludziebędąuciekaćnasamąwieśćonaszym
przybyciu.
