Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Elektryczneprzyrządylaboratoryjne
37
wielkości.NaprzykładpozmierzeniuzależnościI(t)orazU(t)wprogramiemultiskop
możemywykreślićzależnośćU(I).Dlapojedynczegowykresuistniejemożliwość
odczytaniawartościwybranychpunktówlubczęścikrzywej,anastępnieautomatycznego
obliczeniawspółczynnikanachylenia(wpraktyceobliczeniawspółczynnikówregresji
liniowej),obliczeniapowierzchnipodkrzywąlubjejwycinkiem,iwreszciedopasowania
odpowiedniejfunkcjimatematycznejdowynikówdoświadczalnychiodczytania
parametrówtejfunkcji,cowpraktycejestwnoważnezdoświadczalnymwyznaczeniem
tychparametrów.
Programmodelowaniepozwalawpisaćwnaniamodelumatematycznegoiwy-
konaćobliczeniawedługtegomodeluoraz,cobardzoważne,pozwalaporównaćwyniki
modelowaniazwynikamiotrzymanymizdoświadczenia.Istniejerównieżprogram
sterowanie,pozwalającykonstruowaćprogramypomiaroweisterującewjęzyku
COACH.Wszystkieteprogramystwarzająolbrzymiemożliwościpomiaroweimożliwości
przetwarzaniawynikówwsposóbwybranyprzezeksperymentatora.
2.3.Sprzęttechniczny
2.3.1.Wytwarzaniepolamagnetycznego
Cewki.PolemagnetyczneonatężeniukilkudziesięciukA/mwytwarzasięzapomocą
solenoidulubcewekHelmholtza–Gaugaina.Solenoidemnazywamyzwojnicę,czyli
cewkęodługościL,nawiniętąrównomiernieNzwojamidrutu.Wpraktycezazwyczaj
stosujesięcewkiwielowarstwowe.Cewkatakamasymetrięosiowąiprostokątny
przekrójuzwojeńnawiniętychnatylejednorodnie,bymożnabyłoprzyjąćzałożenie
ostałościstościprąduwcałymprzekroju(rys.2.27).Natężeniepolamagnetycznego
wpunkciez=0wyrażasięwzorem
H(z=0)=
nI
2
p
2
–p
L
1
ln
p
p
2
1
+Bp
+Bp
2
2
2
1
+L
+L
2
2
,
(2.21)
wktórymn=N/Ljestliczbązwojówprzypadającąnajednostkędługościcewki.Pole
istniejącewpunkcieśrodkowymmożnaotrzymać,sumującprzyczynkioddwóchcewek
odługościpołówkowej.Natężeniepolamagnetycznegonaosizwpunkcieodległym
oaodkońcacewkioniewielkiejgrubościp
2
–p
1
,czylidlap
2
Yp
1
Yr,możnaobliczyć
zprzybliżonegowzoru
2.27.Cewkadowytwarzaniapolamagnetycznego