Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niejednokrotnieprzyjdzienamnazwaćnietylkoupośledzonąumysłowo,
aletakżeidiotą,imbecylem,głupcem,kimśpomylonymczy
ograniczonym.Nazywamtęosobębohaterem,gdyżjakoźródłojej
wizerunkuprzyjąłemtekstyliteraturypięknej,azatemutwory,których
walorypoznawczenagruncienaukowychowaniuniebudząjuż
wątpliwości,choćwymagająniewątpliwieszczegółowychustaleń
iwyjaśnień,costopniowouczynięwkolejnychczęściachtego
opracowania.
Wtymmiejscuchciałbymnatomiastpodkreślićszczególne
usytuowaniepedagogikiosóbzniepełnosprawnościąintelektualną
wspektrumsubdyscyplinpedagogikispecjalnej.Oileprzyjęcie
perspektywyogólnopedagogicznejwobecosóbzinnymirodzajami
niepełnosprawnościniżintelektualnaniejestprzedmiotemkontrowersji,
gdyżgłoswewłasnychsprawachcorazczęściejzabierająosobygłuche,
niewidome,niepełnosprawneruchowoczyzzespołemAspergera,cojest
zresztąświadectwempowodzeniaichwspółudziałuwewłasnym
wychowaniu,otyleniepełnosprawnościintelektualnejciągletowarzyszy
ujęcieskrajnieprzedmiotowe.Dotyczytojejmedykalizacji,prowadzącej
dodiagnostycznegoprzymusunazywaniaodchyleniaodnormy
iwskazywaniaprocedurleczniczych,którewobecograniczonych
możliwościosiągnięciastanupełnegozdrowiaprzekształcająsię
wcałożyciowąrehabilitację.Wrównejmierzetyczysiętoupośledzającej
rzeczywistościspołecznej,przypisującejniższejsprawnościintelektualnej
zgóryustalonerole,którenazbytczęstowtrwałysposóbuniemożliwiają
osiągnięcierealnieistniejącychcelówrozwojowych.Odnosisię
towłaściwiedowszystkichobszarówfunkcjonowaniadanejosoby
–odniezależnościfizyczno-motorycznej,przezsferępoznawczo-
komunikacyjną,poujawnianieirealizacjępotrzebemocjonalno-
seksualnych[zob.Kowalik1989;Kościelska1995;Kościelska2004;
Zakrzewska-Manterys1997;Żółkowska2004b;Rzeźnicka-Krupa2007].
Najnowszebadaniapotwierdzają[zob.Woynarowska2010;Krause,
Żyta,Nosarzewska2010],żefunkcjonowanieosobisteispołeczne
(„prywatneipubliczne”)osóbzniepełnosprawnościąintelektualną
obarczonejestskazą,zjednejstrony,ichizolowaniaiignorowania
wpublicznymdyskursie,zdrugiej–powielaniauproszczonego
iuogólnionegowizerunkuistotywiecznieniedojrzałej.Ztejracjimożemy
przyjąć,że:
Emancypacjazeznaczeńizdeterminowanychspołecznieról/miejscdla
niepełnosprawnychintelektualniejesttłumionarównieżprzezdyskursywnie
skonstruowaną,oczywistą,niedyskutowalnąwiedzę(doxa)oraznormocentryczny
porządekspołeczny,którydalejreprodukowanyjestwdyskursiepublicznymprzez
tradycyjnewizerunkiidyskursy[Woynarowska2010,s.308].
Celemniniejszegoopracowaniajestokreśleniesocjopedagogicznych
aspektówwizerunkuosóbzniepełnosprawnościąintelektualną
wykreowanegowtekstachliterackich,operującychwprawdzie
fikcyjnymipostaciamiirealiami,aleposiadającychzarazemwalor
