Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nametaforach.Ametaforysązwodnicze.
Weźmy,naprzykład,wyrazistąmetaforęWhitmana.
Porównującstyldozasłony,Whitman,rzeczjasna,myli
stylzdekoracjąizatopotępiłabygoczymprędzej
większośćkrytyków.Koncepcjastylujakodekoracyjnego
obciążeniatreściutworusugeruje,żemożnaujawnić
treść,odsuwajączasłonę,lub(jeśliniecozmodyfikujemy
obrazowanie)żezasłonęmożnauczynićprzezroczystą.
Aletoniejedynybłędnywniosek.Whitmanowska
metaforasugerujetakże,żestyljestkwestiąilości
igęstości.Jesttoidearówniebezzasadna,choćwmniej
oczywistysposób,jakwymysł,żetwórca
maautentycznąmożliwośćwyborumiędzystylem
abrakiemstylu.Stylniejestilościowy,podobniejaknie
jestczymśnaddanym.Zastosowaniebardziej
skomplikowanejkonwencjistylistycznej–powiedzmy,
większeoddalenieprozyodsłownictwaiintonacjimowy
potocznej–nieoznacza,żeutwórma„więcej”stylu.
Praktyczniewszystkiemetaforystylupolegają
naumieszczaniutreściwewnątrz,astylunazewnątrz.
Bardziejsensownebyłobyodwrócenietegoobrazowania:
treść(temat)nazewnątrz,stylwewnątrz.JeanCocteau
pisze:„Dekoracyjnystylnigdynieistniał.Styljestduszą,
ataksięniefortunnieskłada,żeunasduszaprzyjmuje
formęciała”.Nawetgdybyzdefiniowaćstyljako
wywieraneprzeznaswrażenie,niemusiałabystądwcale
wynikaćsprzecznośćmiędzystylem,jakiprzybieramy,
atym,jacyjesteśmy„naprawdę”.Takaantytezapojawia
sięwgruncierzeczynadzwyczajrzadko.Wywieraneprzez
naswrażenieprawiezawszejestnaszymsposobem
bycia.Maskajesttwarzą.
