Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bezpowodzeniapróbujezjeśćlunchwrestauracji
wewsi.Tarodzinapojawiasiętylkowpierwszymakcie,
więcopanowanietekstunienastręczałotrudności.
PrzezresztęczasuSandrabędziezakulisamipomagać
wzmianachkostiumów.
WkońcuzapadałzmierzchiSandraotworzyłaokno,
mającnadzieję,żechoćtrochęchłodnegopowietrza
wpadniedojejmieszkania.Westchnęłazżalem,szkoda,
żenieprzeczytalidzisiajsztuki.Byćmożezrobią
tonanastępnymspotkaniu?Powtórzyławpamięci
swojekwestie,patrzącnazewnątrz,wstronęteatru.
Naglecośprzykułojejuwagęiprzerwałaswoje
przygotowania.O,teraz!Zobaczyłająznowu–kobietę,
któraskręciławrue11Novembrezmałej,bocznej
uliczki,podeszładofasadyteatruiskierowałasię
wlewo,kuobleganemuCoursSextius,poczym
zniknęłaSandrzezoczu.
Sandrausiadłanakrześle,skonsternowana.Tuziny
aixańczykówchodziływgóręiwdółrue11Novembre
–ulicabyłatakwąska,żemogliniąprzejeżdżać
wyłączniemiejscowi,aionipotrzebowalispecjalnego
pozwolenia.Dlaczegoażdwarazyspojrzała
natękobietę?Poczułaniepokój.Byłozagorąco
nakolację,aleuznała,żemożeprzegryźćcoś
drobnego.Wyjęłazlodówkijogurtizaczęłajeść,
myślącwciążotejkobiecie.„
Vas-ySandra
–zastanawiałasię.–
C’étaitquoi,exactement?
”Kiedy
wyrzucaładośmiecikubekpojogurcie,pasmowłosów
opadłojejnaoczy.Odgarnęłajezczołaizapięła
spinką.Dotknęłagłowy,wciążrozgrzanejwletniej,
wieczornejgorączce.Kapelusz!Takobietamiała
nasobiekapelusz.Itonieletni,naprzykładsłomkowy,
Sandramiałacodotegocałkowitąpewność.Był
wełniany,amożefilcowy.Ciemny.Podobnydotych,
którewybieraładlaAdèlenascenę.Usiadłaprzy
kuchennymstole.„GretaGarbo–uzmysłowiłasobie.
–Wfilmie
Ninoczka
”.Todlategotakjątozafrapowało!
Przeztodopasowanenakryciegłowywkształcieklosza
