Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
H.Sęk(red.),Psychologiakliniczna.T.2,Warszawa2005
ISBN83-01-14489-0,©byWNPWN2005
2.2.Rozumieniedzieckajakoosoby
31
takżewokresiedojrzewania,wieleproblemówklinicznychwynikaznie-
uwzględnianiaindywidualnychwłaściwościrozwojuorazwłaściwejdla
wiekudziecięcegozmiennościzachowania.
(3)Dzieckowłączonejestwsystemwięzirodzinnych:zczegowynikaćmogą
zarównozasobyjegopsychicznejodporności,jakiwzależnościod
strukturysystemurodzinnegoorazjakościwięzipotencjalnezagrożenia
wystąpieniazaburzeń.Wieleklinicznychproblemówwynikazniedoboru
lubutratywięzi(szczególniewdzieciństwie)orazzichnadmiaru(wado-
lescencji).
(4)Dzieckojestzwiązaneześrodowiskiemrówieśniczym:potrzebaprzebywa-
niawśróddzieciwzbliżonymwiekujestnaturalnąpotrzebąrozwojową,
nasilająsięwmiaręwzrastania,osiągającszczytintensywnościwado-
lescencji.Trudnościwewzajemnychrelacjachzrówieśnikami,których
dzieckoniepotrafipokonać,częstymźdłemproblemówklinicznych.
(5)Dzieckojestuwikłanewproblemywspółczesnegoświata:wdzieciństwie
trudneproblemywspółczesnościdocierajądodzieckaprzezpryzmat
rodzicielskichuczuć,pełniącychfunkcjęochronnejtarczy.Jednakimdziec-
kojeststarsze,wtymwiększejmierzestajesięonoobserwatorem,niekiedy
świadkiem,anieraztakżeobiektemróżnychkulturowychicywilizacyjnych
wynaturzeń.Przenikającdopsychikidzieckaczymłodegoczłowieka,
budująwnimprzekonania,składającesięna„syndrompodłegoświata”
3
:
światjestzagrażającyikrzywdzący.
(6)Dzieckomaniemalodpoczątkuswojegorozwojupoczuciewłasnej
godności:poczuciegodnościnależydoelementarnychskładnikówroz-
wijającejsięnaprzestrzenilattożsamości.Jestonoczęstoprzezdorosłych
lekceważone,szczególniewrelacjachzmałymidziećmi.Poczuciegodności
maoczywiścieswójindywidualnywymiar,takpodwzględemreaktywności,
jakościprzeżywania,jakiskutków.Psychologowieklinicznipracujący
zdziećmipowinniwiedzieć,żeterenem,naktórymszczególniełatwo
dochodzidonaruszeniapoczuciagodnościjest,opróczszkoły,także
szpital.Niekiedysamipsychologowiebezwiedniesiędotegoprzyczyniają.
WbadaniachBinnebesela(2003,s.200)64,71%młodzieżywwieku12–
18lat,leczonejzpowoduchorobynowotworowejnaoddziałachpe-
diatryczno-onkologicznych,wyrażałozastrzeżeniadokontaktuzpsycho-
logiem.Przykłademtegomożebyćponiższawypowiedźświadczącaotym,
żechłopiecnieczułsięosobą:
„Totakiesztywne,zinstytucjonalizowane:formułka,kartka,ołówek,poprostutest.
Tochybanienatympolegaspotkaniezpsychologiem,onwiniennampomagać,
nawettetesty,ajasięzastanawiam,czyon,psycholog,itejegotestydlanas,czy
możenaodwrót,myjesteśmydlanich”(Arkadiusz,17lat).
3
Określenietopochodzizksiążki:SchaeferC.E.,DiGeronimoT.F.(2002).