Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2i3iRozwojowezmianykomunikacjiwsystemierodziny
65
(werbalnej),którastopniowozaczynanwypierać”przejawyniewerbalnych
formkomunikacji,zwłaszczadotykowych,(2)zmianwzakresiepostaw
wobecdorastającego.
Przedłużaniezależnościowegotypurelacjirodzicówzdziećmi,połączone
zbrakiemzmianzachowaniarodzicówwwymienionychwcześniejobsza-
rach,możebyćźródłemkonfliktów,któremogąsięnasilaćwmiaręstosowa-
niaprzezrodziców,szczególnieraniącychmłodzież,formkomunikowaniasię
związanychzironiąlubzinną,dotkliwąformąagresji(przejawianejczęsto
przezojcówwobecdorastającychsynów),zsarkazmem(stanowionwniektó-
rychprzypadkachprzejawniepewnościilękuwkontaktachzdorastającymi).
Skutecznymiformamikomunikowaniaokazująsięwzorceuwzględniające
zmianyrozwojoweudorastających(takiejaknp.rozwójmyśleniaformalne-
goizwiązanyznimkrytycyzm,atakżeniestabilnośćemocjonalna).Należą
donichzwłaszczadyskusja,negocjowanie,dialog(Bakiera2003;Liberska,
2006)zuwzględnieniemdziesięciuogólnychpodstawowychzasad,takichjak
np.:zasadaakceptacji,wiarygodności,poszanowaniaintymności,równych
zobowiązań,informacji,humoru,współdecydowania(Obuchowska,1996).
Teformykomunikacjiprzyspieszająkształtowaniesięrelacjiwzajemności.
Znaczącązmianęwkomunikowaniusięrodzicówzdorastającymidziećmi
stanowizmniejszaniesięrolidotykuwewzajemnymporozumiewaniusię
nakorzyśćkomunikacjiwerbalnej(rozmowy),podczasgdypełnionbardzo
istotnąrolęwrelacjachzdziećmimłodszymi(Katra,2003).Stwierdzono
przełomowycharaktertejzmianyzwiązanyzprzejawamifizycznegoipłcio-
wegodojrzewaniamłodzieży(Kimmel,Weiner,1995).
Wrazzrozwojemrodzicówidziecizmieniasięichrelacjaicharakterpo-
dejmowanychinterakcji.Zmieniająsię(ewoluują)wzoryiregułykomunika-
cyjne,przekształcaniuulegająwzoryitreściprowadzeniarozmów.Procesten
dokonujesięnatlezmianproporcjiodpowiedzialnościnodskrajniejedno-
stronnejodpowiedzialnościdorosłegozadzieckoprzechodzisiędowspółod-
powiedzialności,awperspektywiedalszegobiegużyciatakżedozwiększonej
odpowiedzialnościdzieckazarodziców”(Dryll,2003,s.157).Zmianytejpro-
porcjiwyznaczająogólneramytworzącepodłożerozwojowychprzekształceń
komunikacjiwpodsystemierodzice-dzieci.
2.3.3.Komunikacjawpodsystemierodzeństwa
NawiązującdowyróżnionychprzezBraun-Gałkowską(1992)dwóchtypów
relacjiwsystemierodzinnym,możnapowiedzieć,żekomunikacjamiędzy
rodzeństwem(podobniejakmiędzymałżonkami)stanowirelacjępoziomą
(obejmującąnaogółsamągenerację).Rozpatrywanazazwyczajwszerszym