Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(Rozdział2.Tremajakowzrostpobudzenia).Wczęścitrzeciejprzedsta-
wiłamtremęzperspektywyklinicznejnajczęściejwykorzystywanej
wpsychologiimuzyki(Rozdział3.Tremajakolęk,Rozdział4.Cechy
zwiększającepodatnośćnatremę,Rozdział5.Tremajakolękspołeczny).
Zauważającjednakograniczeniapodejścia,traktującegotremęjakolęk,
skręciłamwewłasnąścieżkę,poszukującinspiracjiiwyjaśnieńwob-
szarzepsychologiiemocji,awynikiposzukiwańprzedstawiłamwczęści
czwartej(Rozdział6.Tremajakoemocjazłożona,mieszana).Zachęcam
Czytelnikadowyciągnięciawłasnychwniosków,czywartodrogą
podążać.
Częśćpiątaodnosisiędoregulacjiemocjikoncertowychczylira-
dzeniasobieztremą.Wybrałam,moimzdaniem,najbardziejobiecujący
modeletapówpowstawaniaemocjiimożliwościichregulacjiempirycz-
nieudowodniony,prosty,zrozumiałyiużyteczny(Rozdział7.Radzenie
sobieztremązastosowanieteoriiwpraktyce).Opisałamodpowiednie
grupytechnikpsychologicznych,adaptującjedospecyfikisytuacjipsy-
chologicznejmuzyka.Analizującadaptacyjneinieadaptacyjnetechniki
radzeniasobieztremą,starałamsięnieunikaćtematówkontrowersyj-
nych,ważnych,leczczęstoUzamiatanychpoddywan”regulacjiemocji
poprzezużywkiimaratonyćwiczeniowe.
Ostatnirozdział(Rozdział8.Psychologiczneprzygotowaniewykonaw-
cydowystępupublicznego)wychodzipozasferęemocjonalnościukazu-
jeszerszykontekstformowaniasięosobowościartysty.Akcentujerolę
wsparciaspołecznegowprocesachsocjalizacjiiedukacjidlapomyślnego
rozwojutalentu,poczuciasensupodejmowanychdziałań,poczuciawła-
snejwartościdbaniaozachowaniespójnościwłasnychpotrzeb,dążeń
icelów.Psychologmuzykijesttunieocenionymźródłemprofesjonalne-
gowsparciapomożepoznaćiwykorzystaćwłasnypotencjał,odzyskać
spontanicznośćinauczyćsiężyczliwegopodejściadosiebiesamego
iwłasnychdążeńdobyciadobrym,profesjonalnymmuzykiem.
Każdąznalezionąodpowiedźtestowałamwpraktycegłówniewpra-
cyzmuzykami,aleczasemtakżesportowcami,mówcami.Wskutek
podjętychoddziaływańpotrafiliodzyskaćradośćzwystępowania.Wten
sposóbzakażdymrazemprzekonywałamsię,żeUniemanicbardziej
praktycznegoniżdobrateoria”(Lewin,1951,s.169).
WłaśniepotopowstałataksiążkabyCzytelnikmógłznaleźćna-
ukowopotwierdzoneodpowiedziiodnieśćjedowłasnychdoświadczeń:
X
Wstęp