Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ocharakterzepublicrelations.Sąto:sojusznicy,czylipodmiotywspierające,jaksto-
warzyszeniaiorganizacjebranżowe,liderzyopinii,atakżedestruktorzy,czylikonku-
rencjaiinnewrogiesiłyzewnętrzne,którepoprzezswojedziałaniawpływająna
problemywizerunkoweorganizacji43.Poszukującdestruktorówwśródkonkurencji,
wartozauważyć,żegrupatamożebyćinterpretowanadwojako.Częstojestbowiem
motoremsprawczymdladziałańprowadzonychprzezfirmę,inicjatorem.Możetakże
pełnićrolędrogowskazuwposzukiwaniurozwiązańikoncepcjikreatywnych.Może-
myzatemtęgrupędocelowąpodzielićwedługstopniaoddziaływaniafirmynakon-
kurencję:
■konstruktywną,wyzwalającąwfirmieijejzarządzieinicjatywę,możeonananie-
którychpolachwspółpracowaćzdanympodmiotem-takierozwiązaniasąszcze-
gólniewidoczneworganizacjachklastrowych,wktórychbranżapodejmuje
wspólnedziałania,pomimożenacodzieńczłonkowiegrupyrywalizująnarynku,
aczęstowalcząotychsamychklientów;
■neutralną,którapozostajenajczęściejpozabezpośrednimobszaremzainteresowa-
niadanegoprzedsiębiorstwa,naprzykładdziaławinnymobszarzegeograficz-
nym,ajednocześnienieinteresujesięanalizowanympodmiotemnatyle,by
stanowićdlaniegojakiekolwiekzagrożenie;
■destrukcyjną,traktującąkażdegograczanarynkujakoobiekt,zktórymkonieczna
jestrywalizacjalubwalka.
Wliteraturzeprzedmiotuistniejewieleinnychpodziałów,którerównieżmogąokazać
siępomocneprzyanaliziegrupdocelowychnapotrzebydziałańpodejmowanych
przezfirmęwramachpublicrelations.Biorącpoduwagęstopieńpowiązaniazorga-
nizacją,możnawyodrębnićotoczeniebliższeidalsze.Wramachotoczenia
bliższegowyróżniamy44:
■pracowników;
■akcjonariuszy,udziałowców,właścicieli,zaangażowanychwżyciefirmy,uczestni-
czącychwnimnietylkozewzględunaposiadaneprawadookreślonejczęści
przedsiębiorstwa;
■dostawców(często,choćniezawsze,onirównieżuznawanisązaelement
wewnętrznegopublicrelationszewzględunaścisłepowiązaniezorganizacją)45;
■związkizawodowe,radypracownicze;
■obecnychinwestorów.
43
44
D.Tworzydło,Macierz…,op.cit.,s.46.
Ibidem,s.29-30.
45
D.Tworzydło,Publicrelations.Teoriaistudiaprzypadków,WydawnictwoWyższejSzkołyInformatyki
iZarządzania,Rzeszów2005,s.20.
1.5.Grupydocelowedziałańpublicrelations
31