Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
slerwDreźnieprodukujeurządzenienSanitas”propagowaneprzezBilzadoreali-
zacjićwiczeńwsystemiebloczkowym(ryc.2.6).PrzełomXIX/XXwiekutoroz-
wójkriogeniki,czyliumiejętnościuzyskiwaniaiutrzymywanianiskichtemperatur.
Początkowoudałosięuzyskaćskroplonytleniazot,anastępniewodórihel.Napo-
czątkuXXwiekuwprowadzonoterminkrioterapia(A.W.Pusey),któryoznacza
stosowanieniskichtemperaturwlecznictwie.Zaczętowykorzystywaćniskietem-
peraturywchirurgii,transplantologiiifarmacji.DopieropóźniejwIIpołowieXX
wiekuzaczętostosowaćparyciekłegoazotudokriostymulacjimiejscowej,ana-
stępnieogólnej.
Szczytrozwojuleczeniausprawniającegonastępujewokresiemiędzywojen-
nym,ponieważspołecznościświatowejprzybywaolbrzymiarzeszainwalidówwo-
jennych.Pozakataklizmemkolejnychwojenświatowych,światemwstrząsająteż
epidemiechorób.WlatachtrzydziestychXXwiekupojawiająsięmasowezachoro-
wanianachorobęHeinego-Medina.Rozwijająsięwówczastechnikileczenia
iusprawnianiawtejchorobiezaproponowaneprzezpielęgniarkęifizjoterapeutkę
E.Kenny,polegającenakocowaniu,parafinowaniu,odpowiednichćwiczeniach
biernych,połączonychztechnikąwibracjiidrgań.Kennyopracowaładokładnie
technikićwiczeńbiernych,redresyjnychioporowychdlachorychzobjawamipo-
rażeniapopolio.Znającanatomięfunkcjonalnąopracowałatechnikinaukichodu
osóbporażonychizniedowładamikończyn.Olbrzymiwkładwkoncepcjęnowo-
cześnierozumianejrehabilitacjimiałteżamerykańskilekarzHowardRusk,który
swojekoncepcjerehabilitacjirozwijałjużwczasieIIwojnyświatowej,obserwując
ogromnąrolęaktywnościfizycznejwskróceniuczasuleczeniaofiarwojny.Według
Ruskaistotąrehabilitacjibyłytakiedziałania,któreskracałyokresleczenia,umoż-
liwiałypowrótdożyciazawodowego,atakżeumożliwiałynormalneżycieprzyak-
ceptacjiewentualnychtrwałychnastępstwwad,choróbczyurazów.Należyjednak
tupodkreślić,żepraktyczniedolatsiedemdziesiątychXXwiekurehabilitacjętrak-
towanojakotrzeciąfazęprocesuterapeutycznego.Porozpoznaniuchorobywdra-
żanojejleczenie,adopieropóźniejbudowanoodpowiedniplanleczeniauspraw-
niającego.Pionierskiepraceprof.Degizmieniłyzasadniczopodejściedoprocesu
usprawniania.Wcześnieprowadzonakompleksowarehabilitacja,zaproponowana
wlatachsiedemdziesiątychubiegłegostulecia,stałasięsynonimemnowoczesnej
rehabilitacjiXXwieku.Odtejporyrehabilitacjęrozumiesięjakointegralnączęść
właściwegoleczeniachorego.
PoIIwojnieświatowejrozwijająsięmetodyleczeniaiwczesnegodiagnozowa-
niamózgowychporażeńdziecięcych.Swojąmetodęhamowaniaodruchówpatolo-
gicznychiwpływunanormalizacjęnapięćmięśniowych,wpływunawłaściwąpo-
stawęiruchwprowadzająw1944rokuBertaiKarlBobath.Naprzełomielatczter-
dziestychipięćdziesiątychXXwiekupopularnośćzdobywametodaleczeniapo-
rażeńopartanaproprioceptywnymtorowaniunerwowo-mięśniowym(PNF),
zaproponowanaprzezKabatazInstytutuKeisera.Rozwijająsiędalszemetodytera-
pii,stosowanegłówniewmózgowychporażeniachdziecięcych.Nauwagęzasługu-
tenajbardziejspopularyzowanenaświecie,awięcmetody:A.Petõ,Pohla,Do-
manaiwreszciemetodaV
.Vojty,zawierającaelementydiagnostyczneilecznicze
mózgowegoporażeniadziecięcego.LatasześćdziesiąteXXwiekutorozwójtech-
nikkinezyterapeutycznych,ćwiczeńbiernych,ćwiczeńczynnych,czynnychwod-
ciążeniu,czynnychoporowych.Pojawiająsiętechnikiterapiimanualnej.Następ-
nierozwijająsięspecyficznemetodydiagnozowaniaileczeniaschorzeńkręgo-
20