Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iokreślanejakogimnastykaszwedzka.WtychczasachTissotwyraziłpoglądprzy-
taczanyczęstoobecnie,żenruchemmożnazastąpićniemalkażdylek,aruchunie
możnazastąpićżadnymlekiem”.JędrzejŚniadeckiw1805rokuwydałdzieło
nOwychowaniufizycznymdzieci”,wktórymokreśliłrolęaktywnościfizycznej
wrozwojuikształtowaniumłodegoorganizmu.W1837rokuLudwikBierkowski
zorganizowałwKrakowiepierwszywPolscezakładgimnastyczno-ortopedyczny,
wktórymprowadziłgimnastykęleczniczą.Napisałteżpodręczniknkilkasłów
omożliwości,potrzebieiużytkugimnastyki”.Niecopóźniejpowstająkolejneza-
kładygimnastykileczniczej:TeofilaMateckiegowPoznaniu,HalinyKuczalskiej,
RobertaEichleraiGustawaMannawWarszawie.
Pojęcienrehabilitacja”wprowadziłdoużytkuw1918rokuDouglasMcMurtie,
dyrektorInstytutuCzerwonegoKrzyżadlaInwalidówwNowymJorku.Obejmo-
wałoonoznaczniewęższyzakresniżrehabilitacjawewspółczesnymrozumieniu,
ograniczonywgłównejmierzedorehabilitacjizawodowejipewnychaspektówre-
habilitacjispołecznej.Rozwójrehabilitacjijakospecjalnościwieloaspektowej,in-
terdyscyplinarnejnastąpiłwtrudnymokresiepoIIwojnieświatowej.Olbrzymia
liczbaofiardziałańwojennych,osóbzeznacznymstopniemniesprawności,
awkrótcewybuchepidemiipoliomyelitispostawiłyprzedmedycynątrudnewy-
zwaniainadałyrehabilitacjiszczególneznaczeniewrozwiązywaniuzłożonych
problemówmedycznychispołecznych.Niesposóbtuniewspomniećozasługach
dlarozwojurehabilitacjiwPolsceipropagowaniapolskiegomodelurehabilitacji
wświecieprofesorówWiktoraDegiiMarianaWeissaorazichwspółpracowników.
Jakwynikaztychrozważań,naturalnapotrzebaruchu,aktywnościfizycznej
wżyciuczłowiekawyrażanabyłaodzaraniawieków,znaczniewcześniejniżpo-
wstałopojęcienrehabilitacja”,arehabilitacjawykorzystywałatetendencje,rozpro-
pagowałajejakonieocenionąformęzapobieganianiepełnosprawnościileczenia
osóbniepełnosprawnych.Znaczenieaktywnościruchowejnabrałoszczególnego
znaczeniawostatnichdziesiątkachlat,cowiążesięzestaleobniżającymsięudzia-
łemnaturalnejaktywnościfizycznejwżyciuwspółczesnegoczłowieka,copowo-
dujewzrostzachorowańnatzw.chorobycywilizacyjne.Prowadzidotegorównież
przeciążeniedzieci,młodzieżynauką,zajęciamipozalekcyjnymikształtującymi
umysł,alesprzyjającymiwytworzeniunawykuwielogodzinnejpracystatycznej,
zzaniechaniemwysiłkufizycznego.Równieżpreferowaneobecnieformywypo-
czynku,relaksutosiedzenieprzedtelewizoremczykomputerem.Człowiekdoj-
rzałynacodzieńkorzystaszerokozpostęputechnicznego.Zatarciuuleganajczę-
ściejróżnicamiędzypracąumysłowąafizyczną.Pracownikumysłowyspędzawie-
legodzinprzybiurku,maszynieczykomputerze,apracownikfizycznycoraz
częściejprzystanowiskupracywyposażonymrównieżwurządzeniakomputerowe
lubwymagającymprzebywaniaprzezwielegodzinwjednej,częstoniekorzystnej
dlazdrowiapozycji.Wysiłekfizycznywzakładachprzemysłowychjestobecnie
znaczniezredukowany,aprzymusowapozycjaprzypracyniemalwbezruchuuspo-
sabiadoprzeciążeniaorganizmunieprzystosowanegodoprzewleklesiedzącego,
statycznegotrybużyciawspółczesnegoczłowieka(8).
Takwięc,nawetwpopulacjiludzizdrowych,czynnychzawodowoobserwuje-
mystopnioweograniczenieaktywnościruchowej,tendencjędozastępowaniapracy
dynamicznejformąpracystatycznej,którejskutkizuwaginafakt,żestantaki
utrzymujesięmiesiącami,latamimusząbyćnegatywnedlaustrojuludzkiego.
Przyczynądługotrwałegobezruchu,unieruchomieniamogąbyćróżnegotypuscho-
39