Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałI.Wybranesposobypodejściadoproblematykizaburzeńpsychicznych
Odlat90.XXw.behawioryścizaczęliwpraktyceod-
chodzićodtychzałożeń,ponieważwedługnichdoszukiwa-
niesięprzyczynniewłaściwegopostępowaniajednocześnie
nusprawiedliwia”tozachowanie,cowkonsekwencjidemo-
bilizujepacjentadozaangażowanegoudziałuwterapii.
23
PODEJśCIASPOŁECZNO-KULTUROWE
Takjakwcześniejwspomniałam,stanowiskopracow-
nikówsocjalnychwkwestiiinteresującegomnieproblemu
najbardziejzbieżnejestzpodejściemspołeczno-kulturo-
wym,co,biorącpoduwagęrodzajwykonywanejpracyispe-
cjalistycznewykształcenietychosób9,niejestspecjalnieza-
skakujące.Nieoznaczatojednak,żewtrakcierekonstrukcji
poglądybadanychniedostrzegłampewnychróżnic,które
pozwoliłyutworzyćkolejnywarianttegopodejścia,którego
korpusteoretycznybazujenazałożeniachparadygmatuin-
terpretatywnegoprzyjętegodlacałegobadania,jakoogólna
optykapostrzeganiarzeczywistościspołecznej.Zostawiając
chwilowonabokuwariantstanowiącyrezultatanalizyma-
teriałubadawczego,doktóregowrócęwkolejnychfragmen-
tachtejpublikacji,nakreślićwartogłównezałożeniapodej-
ściaspołeczno-kulturowego.
Wpierwszymrzędziewskazaćnależynarolęśrodowi-
skaspołecznegoosobyuznawanejzachorą,którestanowi
główneźródłoodniesieniadlarefleksjizwiązanejzprzyczy-
nami,przebiegiemirehabilitacjąnchorego”
.Zgodniezza-
łożeniamitegopodejścia,kontaktyspołeczne,zaburzone
relacje,komunikacjazosobamiznaczącymiczywkońcu
9Większośćpracownikówsocjalnychzatrudnionychwośrodkupo-
mocyspołecznejtoabsolwencitakichkierunków,jak:pracasocjalna,pe-
dagogika(społeczna),socjologia;wieluznichskończyłorównieżpoliceal-
nąszkołępracownikówsłużbspołecznych.
