Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JaknapisałaVirginiaSatir[1],amerykańskapsychoterapeutkasystemowa,podczas
obserwacjirodzinywidzimytylkowierzchołekgórylodowej.Procesy,ichdynamika,
przebieg,rodzinnezagadkiizawiłościsątąniewidocznączęściąowejgóry.Janakartachtej
książkipomogęcizajrzećpodpowierzchniętego,conazywasiężyciemrodzinnym.
Poprzepracowaniuwszystkichćwiczeńdalejniebędzieszrodzicemidealnym–alebędziesz
bardziejświadomy,refleksyjny,spokojny.Będzieszszanowaćsiebieiswojedzieci.Porówno.
Wukładziewin-win(wygrany-wygrany).
Takjakroślinypotrzebująodpowiednichwarunków,abywzrastać–taksamonasze
dzieci.Jednymzcelówtejksiążkijestzwiększenietwojejsamoświadomości,uzyskanie
większegowgląduwsiebie,nabraniedystansu.Inajważniejsze–wyznaczeniesobiecelów
wwychowaniu.Czychcęwspieraćbezgranicznie,amożepotrafiędostrzecnadmiar
przywilejów,którymizasypujędziecko?Czyuczęodnajmłodszychlatodpowiedzialności,czy
stalechronięprzedświatem,konsekwencjami,trudnościami?Czypowinienemskupićsię
nadzieckubardziej,czyraczejuczynićjeczęściąmojegoświata?Niezwykleważną
inajbardziejkochaną,alejednakczęścią?
Wychowanietoodpowiadaniesobiesamemunaszeregpytań,choćbywmonologu
wewnętrznym.Czywiesz,jakiedokładniedzieckochceszwychować?Banalnepytanie?Nie
sądzę.Jakiedokładniemabyćtwojedziecko?Mądre?Samodzielne?Wykształcone?
Odważne?Lojalne?Kreatywne?Pracowite?Asertywne?Wrażliwe?Patriotyczne?Bogate?
Uczciwe?Komunikatywne?Solidne?Szczere?Empatyczne?Uprzejmeiżyczliwe?
Szczęśliwe?Przebojowe?
Większośćtychokreśleńpasujedomojegowymarzonegodziecka,dotwojegopewnie
także.Aty–jakoosobadorosłaisamodzielna,jakorodzic–ilemasztychcech?Bojamniej
niżpołowę.
Zwiększaniewgląduwto,corobimywwychowaniu,daciteżwiększyspokój.Pojawisię
cierpliwość,panowanienadsobą,dyscyplinawewnętrzna.Jejowocebędziewidaćteż
wtwoichrelacjachzinnymiludźmi.Pamiętaj–maszwieleobowiązkówiczęstoczujeszsię
przytłoczony,przepracowanyiniedoceniony.Porażkawychowawczatocoś,cosięzdarza
–aniekoniecświata.Odczuwaniepresjitylkowzmagapoczuciebezradności
iniekompetencji.Czynielepiejpomyśleć,żebłędysąnieodłącznączęściąnauki,ipójść
dalej?
WPolsceprowadzonyjestteżświetnyprogramedukacyjnydlarodziców:Szkoładla
RodzicówiWychowawców[2].Prowadzętenprogramzkoleżankąpedagogiemjużodponad
dziesięciulatiwidzę,zjakwielomaproblemami,pytaniamiiwątpliwościamizmagająsię
dziśrodzice,jakwieleproblemówcodzienniewymagawyjaśnień,jakczęstochcielibysię
poradzić,aleniemająkogo.Wodpowiedzinatepotrzeby,abymócpraktycznierozważyć
codziennedomowesprawy,napisałamtęksiążkę.Mamtrójkędzieci,wtymdwiedorosłe
córkiisyna–nastolatka.Publikacjatapowstałazarównozmojegodoświadczeniabycia
rodzicem,jakiwiedzy,którąnabyłam,pracujączrodzicamiiprowadzącwarsztaty.Niniejsza
książkajestpołączeniemteoriizćwiczeniami–niezastąpispotkańwarsztatowychnażywo,
alemożebyćużytecznąpomocądopoznawaniasiebieiswojegodziecka,poprawienia
wzajemnychkontaktów,budowaniawięzi.Zapraszamwięcdowspólnejwędrówkiwgłąb
siebieiswoichdzieciczyswojegodziecka.
Oprócztegozachęcamgorąco,wmiaręposiadaniaczasu,douczestnictwa
wwarsztatachprowadzonychmetodąSzkołydlaRodziców,pozytywnejdyscyplinylub
uważnegorodzicielstwa.Lekturaniezastąpispotkaniazinnymirodzicami,przeżywania
