Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mudożywocienasumie,którasięnależałazMagierówki,
więcbiedanikomuniegroziła.
MiłobywprawdziebyłopaniPołanieckiejmócodkupić
Krzemieńiwozićtamnalatoswojego„Stacha”,alenie
zatakiepieniądze.
Poczęławięcmówićzwielkimożywieniem:
–Jasiętymtylkomartwię.Tobyłypieniądzeużytetak
poczciwie!Niegodzisięzmieniaćwolizmarłych,niegodzi
sięodejmowaćchlebabiednymalboszkołom.Synowiec
paniPłoszowskiejzastrzeliłsię:możejejchodziło
oratunekjegoduszy,oprzejednanieBożegomiłosierdzia.
Tosięniegodzi!...Powinnosięinaczejmyślećiinaczej
czuć!...
Iażzapłoniłasięnieco,aPołanieckirzekł:
–Ajakarezolutna!
Leczonawysunęłanaprzódswojeniecozaszerokieusta
zwyrazemzadąsanegodzieckaipoczęłapowtarzać:
–No,Stachu,powiedz,żejamamsłuszność,powiedz,
żejamamsłuszność!Tyśtopowinienpowiedzieć!
–Bezwątpienia–rzekłPołaniecki–aleMaszkomoże
sprawęwygrać.
–Życzęmu,żebyprzegrał–odpowiedziała.
Połanieckizaśpowtórzył:
–Ajakarezolutna!
„Ijakapoczciwa,jakaszlachetnanatura!”–pomyślał
Zawiłowskinadajączarazemwswymplastycznym
umyślepojęciomodobrociiszlachetnościkształtkobiety
ociemnychwłosach,niebieskichoczach,wysmukłej
postawieiustachniecozaszerokich.
PoobiedzieBigielzPołanieckimwyszlinacygara
iczarnąkawędopokojubiurowego,gdziemielizarazem
odbyćpierwsząnaradę,najakiecelerozporządzić
spadkiempoBukackim.Zawiłowskijakoniepalącyzostał
zpaniamiwsalonie.WówczasMarynia,która,jakopani
„pryncypałowa”,poczuwałasiędoobowiązkuośmielenia
przyszłegourzędnikaDomu,zbliżyłasiędoniegoirzekła:
