Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WalijskiemiasteczkoPenydarrenrzadkodoświadczało
ekscytującychwydarzeń.Mieszkającytamgórnicycałe
dniepracowaliprzywydobyciuwęgla,którynastępnie
dostarczanodohuty„MerthyrTydfil”.Ładunekzkopalni
wiezionowwagonach,ciągniętychposzynachprzez
konnezaprzęgi.Ale21lutego1804rokumiałanimi
przejechaćparowamachinanakołach.
ZatrudnionywhucietrzydziestoletnikonstruktorRichard
Trevithickinżynierskiegorzemiosłauczyłsiępodokiem
WilliamaMurdocka–sławnegowynalazcy,któryrazem
zJamesemWattemw1769rokuzbudowałmaszynę
parową.Uczeńchciałkontynuowaćdziełomistrza,
szukającdlaowegodziełanowychzastosowań.Silnik
parowyodmieniłWielkąBrytanię.Manufakturyzaczęły
zmieniaćsięwogromnefabryki,awydajnośćrobotników
zwielokrotniłyurządzeniaporuszaneparąwodnązkotłów.
Trevithickowimarzyłosięcoświęcej.Chciał
wykorzystaćwynalazekWattaiMurdockadozastąpienia
zaprzęgówkonnych.Najpierwulepszyłsilnikparowy,
wzmacniająckonstrukcjękotłatak,bywytrzymywał
ciśnienieczterechatmosfer.Topozwoliłozmniejszyćjego
rozmiaryiwagębezutratymocy.Następniezamontował
gonaplatformie,łączącukłademprzekładnizkołami.
Jegomachinamusiałaporuszaćsiępotorach,bobyła
zbytciężkadojazdypodrogach.Zwłaszczażewpodróż
musiałazabieraćsporyzapaswęgladoogrzewaniakotła.
Taknarodziłsiępierwszyszynowyparowóz,nazwany
przezswegotwórcępięknymimieniem„Invicta”
(„Niezwyciężona”).WysiłkiTrevithickawspierałfinansowo
SamuelHomfray,doktóregonależałahuta„Merthyr
Tydfil”orazbiegnąceodniejtory.Byłżywo
zainteresowanysukcesemkonstruktora,zwłaszcza
odmomentu,gdyposprzeczałsięoprzyszłośćmachin
parowychnakołachzwłaścicielemkonkurencyjnejhuty
