Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałIIReorganizacjanaczelnychwładz…
51
wiceadm.Rożestwienskiego,którywgrudniu1905r.powróciłzniewolijapońskiej
doSt.Petersburga.Rożestwienski,którywpowszechnejopiniiuchodziłzasprawcę
klęskiflotyrosyjskiejpodCuszimą,pozostawałwciążformalnieczłowiekiemnumer
dwawresorcie,pełniącdomaja1906r.funkcjęszefaSztabuGłównegoMW
.Poza-
poznaniusięzmemoriałamiSzczegłowa,7lutego1906r.Rożestwienskiprzesłałna
ręceBirilewaraport,wktórymkrytycznieodniósłsiędoideidecentralizacjiwładzy
wresorciemarynarki.Wjegoopinii,decyzjatakabyłabyuzasadnionatylkowprzy-
padku,gdybynaczeleresortustanąłpolitykcywilnynieposiadającynależytychkom-
petencjiwsprawachwojskowych31.
Niechęćkonserwatywnienastawionychadmirałówdoprzeprowadzeniagrun-
townejreformywresorcieskłoniłajejinicjatorówdoprzedłożeniaprojektubezpo-
średniocarowi,zpominięciemdrogisłużbowej.Dotychczasowebadaniahistory-
kówniepozwalająnadefinitywnerozstrzygnięciekwestiiwjakisposóbmemoriały
SzczegłowadotarłydoMikołajaII.Rolępośrednikówodegralinajprawdopodobniej
szefmorskiejkancelariipolowejcarakpt.1.rangihr.AleksandrHeydenorazdowód-
cajachtówcarskichkontradm.KonstantinNiłow32.
ProjektutworzeniaSztabuGeneralnegoMarynarkiWojennejzyskałprzychyl-
nośćcara.ZrozkazuMikołajaIIwiceadm.Birilewzwołał5maja1906r.naradęwyż-
szychoficerówmarynarki,którejzadaniembyłoomówienieorganizacjiSztabu.Dwa
dnipóźniejukazałsięreskryptcarskipowołującydożyciaUrządSztabuGeneralnego
MarynarkiWojennej.JegoszefzostałzurzędustałymczłonkiemROPorazotrzymał
prawoskładaniaraportówcarowiwobecnościprzełożonego(ministramarynarki).
SztabmiałukonstytuowaćsięnabaziewydzielonychzeSztabuGłównegowydziałów:
StrategicznegoorazMobilizacyjnego.Ponadtomiałobjąćnadzórnadwydziałami
operacyjnymiwportachorazattachésmorskimi.Powierzonomurównieżułożenie
planówzajęćorazopracowanieprogramównauczanianakursienaukwojennomor-
skichprowadzonymwMikołajewskiejAkademiiMorskiej.Wkwestiachdotyczących
obronykrajuorazrozwojujegosiłzbrojnychUrządSztabuGeneralnegoMarynarki
WojennejmiałściślewspółpracowaćzeSztabemGeneralnymWojskLądowych33.
SzefemUrzęduSztabuGeneralnegoMarynarkiWojennejzostałwyznaczonykpt.
1.rangiLewBrusiłow34.
31K.B.Nazarienko,„Mozg”fłotaRossii…,s.53–54;P.P
.Wieczorkiewicz,Sprawa…,s.16.
32K.B.Nazarienko,„Mozg”fłotaRossii…,s.54;M.Pietrow,PodgotowkaRossiikmirowojwojnie
namorie,Moskwa–Leningrad1926,s.99.Wliteraturzeprzedmiotupojawiłasięteżciekawateza,iż
memoriałSzczegłowabyłinspirowanyprzezcara.Zob.P.P
.Wieczorkiewicz,Sprawa…,s.15.
33I.F.Cwietkow,Organizacyonno-mobilizacyonnyje…,s.175.
34LewBrusiłow(1857–1909)–absolwentMorskiejSzkołyJunkrówwMikołajewie(1879).
SzefsztabuEskadryOceanuSpokojnego(1899–1900).DowódcakanonierkiOtważnyj(1900–
1902).KierownikSamodzielnegoReferatuStrategicznegowramachWydziałuNaukowegoSztabu
GłównegoMarynarkiWojennej(1904).Uczestnikwojnyrosyjsko-japońskiej(1904–1905)–do-
wodziłkrążownikiempancernymGromoboj.SzefSztabuGeneralnegoMW(1906–1908).Rangę
wiceadmirałaosiągnąłw1909r.Zob.W.D.Docenko,Morskoj…,s.77.
