Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENiE
zczasem,wmiaręrozwojukompetencjipodopiecznego,dorosłycorazbardziejogra-
niczawłasnąrolęwsytuacjizadaniowej,oddającmutymsamymcorazwiększepole
aktywności,ażdomomentu,kiedyuczącysięjestwstaniesamodzielnieplanować
orazkontrolowaćwłasnedziałania,bezjakiejkolwiekpomocyiwsparciazzewnątrz.
Napodobnejracjonalnościopierasiędziałaniepartnerówinterakcjiwinnej,
równieżdobrzeznanejzżyciacodziennego,sytuacji:podczasnaukijazdynarowerze
rodzicpoczątkowomocnotrzymadziecięcyrower,wyznaczakierunekjazdy,koncen-
trujesięnaasekuracji,czylizapobiegaupadkowidziecka,przeciwdziałapojawieniusię
urazufizycznegolub/ipsychicznego,atakżezachęcadowysiłkuichwalinawetdrobne
postępy.Zczasemjednaktedziałaniaulegająprzekształceniom,ponieważdorosły
doskonalewyczuwa,żeciągłekontrolowanieiasekurowanieczynnościwykonywa-
nychprzezdzieckoniedoprowadządoopanowaniaprzeznieumiejętnościjazdyna
rowerze.Dorosłyintuicyjnierozumiezatem,żekoniecznejeststopnioweograniczanie
własnejroli,ażdoetapu,gdydzieckozyskacałkowitąsamodzielnośćjakorowerzysta.
Innyprzykładwspierającychdziałańrodzicówwinterakcjizdzieckiemwyłania
sięzobserwacjiGibbons-australijskiejbadaczkiipopularyzatorkiideiscafoldingu
wśródnauczycieli(główniejęzykaangielskiego).Gibbons(2015,s.15-16),obrazując
istotęscafoldingu,przytaczarozmowęrodzicówzmałymchłopcemoimieniuNigel.
Rozmowadotyczywydarzeńwzoo-kozajadłaplastikowyprzedmiot,którychłopiec
trzymałwdłoni,nacozareagowałopiekunzwierzęcia.Otozapistejrozmowy:Nigel:
nchciałojeśćpokrywkę”;Ojciec:nCopróbowałojeśćpokrywkę?”;Nigel:nPróbowało
jeśćpokrywkę”;Ojciec:nCopróbowałojąjeść?”;Nigel:nKoza,panpowiedział«nie»,
kozapróbowałajeśćpokrywkę,panpowiedział«nie»”;Matka:nDlaczegopanpowie-
dział«nie»?”;Nigel:nKozaniepowinnajeśćpokrywki(kręciprzeczącogłową)dla
niej”;Matka:nKozaniepowinnajeśćpokrywki,toniejestdlaniejdobre”;Nigel:nKoza
próbujejeśćpokrywkę,panmówi«nie»,kozaniepowinnajeśćpokrywki(kręcigłową)
dlaniej”
.Oczywiście,początkowawypowiedździeckaniejestzrozumiała-nikt,kto
niebyłuczestnikiemsytuacjiwzoo,niejestwstaniezrozumieć,cosięwydarzyło.
Niewiadomo,okimluboczymmówiNigel,idopieropytanieojcanco?”pokazuje
dziecku,jakichinformacjimusidostarczyć.Widaćwyraźnie,żewdalszejrozmowie
trzywyrazowawypowiedź,którarozpoczęłakomunikację,ulegarozwinięciu,stajesię
bardziejkompletnaiznacząca.Tęnwzbogaconą”wypowiedźchłopieckierujedomatki,
która-pytaniemndlaczego?”-nadajerozmowiedalszybieg.Wprawdziedzieckonie
naśladujewpełnidemonstrowanychprzezdorosłegokonstrukcjijęzykowych,nie-
mniejprzedstawiapowódreakcjiopiekuna,októrypytamatka.Naprzykładzietego
epizoduinterakcyjnegowidaćwyraźnie,jakchłopiec-bazującnawsparciuzestrony
rodziców-tworzywypowiedzijakościowoinneodtych,którewcześniejspontanicznie
9
