Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
szanowaćhrabiegoAleksandra.Pocosięzniązaręczał,skorosypiał
zIsabelle?Nierozumiemtego.Przecieżmógłsięodrazuożenićzlady
Adler.Jestwdową.Niktbyimnieprzeszkodził.Dlaczegowięctak
bardzoskrzywdziłKate?
–Bojestzły–odparłkamerdynerbezwahania.–Takiprawdziwie
zły.Doszpikukości.Bierzeto,nacomaochotę,izanicniepłaci.Ale
tymrazemzostanieukarany.MałżeństwozladyIsabelleAdler
–roześmiałsięzdrwiną.–Niezazdroszczę.
–Jateżnie.–Kucharkakiwnęłagłową,zabrałaHenry’emuostatni
kawałekjabłkatużsprzedwyciągniętejdłoni,poczymwestchnęła.
–Maszrację.LadyIsabelledahrabiemudobrzepopalić.Aletonie
pomożebiednejKate.
–Otymwłaśnieciąglemyślę–odparłkamerdyner.–Bogaci
iwpływowibawiąsięnamijakpionkamiwgrze.Anawetgorzej.
Oswojeszachyhrabiadba,anarzeczonąpotraktowałtak,żejużgorzej
niemożna.Onasięodtegonigdynieuwolni.Ludziebędągadać
wnieskończoność.
–Wieszco?–Kucharkazerwałasięodstołu.–Mampomysł.
Agdybytaksięskrzyknąćwszyscyrazemidaćjejodczuć,
żejesteśmypojejstronie?Przecieżonanicniezawiniła.Zakochaćsię
ludzkarzecz.Nawetgłupiosięzakochać.Hrabiamamił
jąobietnicami.Starszaimądrzejszaodniejbysiępogubiła.
–Comasznamyśli?
Kucharkaażdostaławypiekówzprzejęcia.
–Pogadamyzesłużbąwinnychdomach,znaszymirodzinami
–mówiłaszybko.–Każdyusiebie.KiedyKatewyjdziezdomu,nie
będzietematu.Zachowamysięjakgdybynigdynic.Zpełną
życzliwością.
–Tosięnieuda.Każdegonieprzekonasz.Zawszejakaśświniasię
wyłamie.
–Może.Alenieznaszludzi.Czasempotrafiąsiętakpołączyć,
żenawetnajgorsinachwilęłagodnieją.Auwierzmi,żeoburzenie
napostępowaniehrabiegojestpowszechne.Miałybyćpięknyślub,
prawdziweuczucie.Ajestwstrętna,obrzydliwazdrada.Byłamdzisiaj
skoroświtnatargu.Wszyscygadajątylkootym.
–Możemaszrację–zastanowiłsiękamerdyner.–Jajestemza.
ZarazwyciągnęlistyKlementynyinapiszędojejznajomych.
Mabardzodużodobrych,wpływowychkontaktów.
–Nieboiszsię?Wiesz,żesięwścieknie,kiedysiędowie,
żegrzebałeśwjejrzeczach.
