Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Sacrumwczasieiprzestrzeniwujęciugeografów
tektoniczna,nomenklaturowai[tym]czasowa)dostrzeganychwprzestrze-
niachpublicznych.
Nazakończeniedyskusjinatematpojęćpokrewnychiprzeciwstawnych
sakralizacjiwybranojeszczejedengłoswtejwielkiej,współczesnejdebaciena
tematmiejscareligiiwewspółczesnychspołeczeństwach.Procesowisekula-
ryzacjipoświęciłuwagętakżeCh.C.Park(1994)wpracynatematzwiązków
geografiiireligii.Powykładniróżnicterminologicznychiprzyczynsekulary-
zacjiwliteraturzeamerykańskiejorazukazaniuprzykładówpracgeograficz-
nychoróżnymzakresieprzestrzennym,udowadniającychtendencjesekula-
ryzującewEuropie,Parkzwracauwagę,żeniemadowodów,abyuprawnione
byłostwierdzenie,żejakieśkrajezsekularyzowane,bobadaniaukazują
dużezróżnicowanieprzestrzennewewnątrzpaństw(regionalneiwpodzia-
lemiasto–wieś).
1.2.Sacrumwczasieiprzestrzeniwujęciugeografów
Zdyskusjipoprzedniegorozdziałuwynika,żeprzedstawicieleróżnych
dyscyplinnaukowychzgodni,sakralizacjaijejróżniedefiniowaneprze-
ciwieństwoczylidesakralizacja,sekularyzacjailaicyzacjaprocesamiza-
chodzącymiwewspółczesnychspołeczeństwachEuropyiAmerykiPółnocnej.
Różnicejakzwykleujawniająsięwszczegółach.Wtymrozdzialezosta-
nieukazanywkładwspółczesnychgeografówwrozumienieowychzagadnień.
Przedstawioneprzykładypodejśćgeograficznychdomorfologiisacrumróżnią
sięodsiebieterminologiąimetodologią.Częśćznichplasujesiępoprzeciw-
nychstronach,coszczególniewidać,kiedyporównujesięjakościowebadania
M.Madurowicza(2002)iilościoweR.Matloviča(2000)czyE.Bilskiej-Wo-
deckiej(2012).Niektórejaknp.pracaE.Klimy(2011)próbąpogodze-
niaobustanowiskmetodologicznych.Natomiasttym,cowyróżniawszystkie
wybraneopracowanianatlebadańprzedstawicieliinnychdyscyplinnauko-
wych,jestzwrócenieuwaginawymiarprzestrzennyikrajobrazowysakrali-
zacjiidesakralizacji.Omówionedalejpracegeograficzneukazująspektrum
podejśćdozagadnieniasacrumzarównowprzestrzeni,jakiwczasie,cho-
ciażwąteknprzestrzenny”dominujenadnczasowym”,zapewnezracjispecy-
kigeografiijakonaukidefiniującejsięwodwołaniudotzw.przestrzenilub
31