Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Siadająnadrewnianejławeczce.Wiktoriaczujenasobiebadawcze
spojrzeniechłopca.
–Mów–zachęca.
Chłopiecskładairozkładaręce,jakbychciałodwrócićnimiuwagę
odtego,cozarazpowie.
–Widzęcię–zniżagłos.
–Kiedy?–pytaszeptemWiktoria.
–Jakśpię.
–Wsnach,tak?
–Jakmnieniema.
–Czyliwsnach.
–Tak–potwierdzachłopiec.–Wsnach.
–Jakajestem?
–Takajakteraz.
–Widziszmojąbuzię?
–Tak,buzię.Buzięiręce.Głaszczeszmnie.
Wiktoriadelikatniegładzichłopcapopoliczku.
–Otak?–pyta.
–Nie.Pogłowie.
Wiktoriawkładapalcewgęstewłosychłopca.
–Tak?
–Tak.
Gdynaperoniepojawiasięmężczyznawjasnympłaszczu,
Wiktoriawstajezławki.Przyciągachłopcadosiebie.
Mężczyznazatrzymujesiędwakrokiprzednimi.Robinerwowy
ruchręką,jakbychciałprzygarnąćchłopca,alezarazjącofa.
–Niemamczasu–mówi.
Wiktoriaprzypominasobieocukierkach.Woreczekzesłodyczami
oddajemężczyźnie.
–Tonapóźniej–mówi.
