Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
obszernymwprowadzeniem”.Iniemożnawykluczyć,
żejednazprotoewangeliigłoszonychibyćmożenawet
spisanychprzedukształtowaniemsięczterechznanych
namEwangeliibyławłaśnieteologicznąopowieścią
oostatnichhistorycznychwydarzeniachzżyciaJezusa.
Jakjużzwracaliśmynatouwagę,niemamytumiejsca
nabadanieowychhistoriiwichpełnymwymiarzeani
napróbęuchwyceniaichoddźwiękuwNowym
Testamencie:PaschaChrystusajestrzeczywiście
centralnymwydarzeniemchrześcijaństwa.Tutaj
zadowolimysięwyboremkilkuscenikilkupostaci.
ZostawimyzasobąOstatniąWieczerzęJezusazJego
uczniami.OfiarnydarCiałaiKrwi,czylicałegosiebie,
Chrystusnajpierwcelebrujepodznakamichlebaiwina,
apotemwypełniawnastępującychposobieaktach,
począwszyodpełnejdramatunocnejmodlitwywśród
drzewoliwnychGetsemani.
Momenttenopisywanyjestjako„agonia”,czyliwalka
doutratysił,iwyrażasięwmodlitwieJezusapodkreślonej
przedewszystkimprzezŁukasza(22,39–46),który
uwypuklajejdramatycznyaspekt,wspominającotym,
że„Jegopotbyłjakgęstekroplekrwi,sączącesię
naziemię”(22,44).Mychcielibyśmyprzedstawić
jązapomocątylkokilkuspośródwielutysięcyśladów,
jakiepozostawiławhistorii,słuchającwtledzieła
ChrystusnaGórzeOliwnej
(1803–1804),jedynego
oratoriumskomponowanegoprzezBeethovena,imając
przedoczamiporuszającepłótnoAndreiMantegni(1460)
przechowywanewmuzeumwTours,zsennąociężałością
uczniównapierwszymplanieisamotnymwpełnej
