Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rzymskiemuokupantowi,alboteżprzytaczanadane
mupóźniejprzezwisko„isz-karja”,„człowiekkłamstwa”,
amożepoprostuoznacza„farbiarz”).Pojawiasięonjuż
wKafarnaum,poprzemówieniuJezusao„chlebieżycia”,
kiedyChrystusmówi:„Czyżniewybrałemwasdwunastu?
Ajedenzwasjestdiabłem”.AJandodaje:„Mówiłzaś
oJudaszu,synuSzymonaIskarioty.Tenbowiem–jeden
zDwunastu–miałGowydać”(6,70–71).Widzimy
goponowniepodczaswieczerzywBetanii,wostatnim
tygodniużyciaJezusa,kiedyoburzasięzpowodu
marnowaniaolejkunardowegowylanegonanogi
ChrystusaprzezMarię,siostręŁazarza,coewangelista
komentuje,nazywającgozłodziejem(J12,6).Również
Mateusz(26,14–16)powracadotegowątku,kiedy
ukazujeJudasza,jakzgadzasięwydaćChrystusa
arcykapłanomzasumętrzydziestusrebrnychmonet,co–
przynajmniejjeślichodziokwotę–nawiązujedosceny
zpasterzemuprorokaZachariasza(„Iodważyli
mitrzydzieścisrebrników”;11,12).
JudaszsiedziprzystolezJezusemwczasieOstatniej
Wieczerzy,kiedy„diabełjużnakłoniłserce”Iskarioty,aby
wydałswojegoNauczyciela,którywtymmomencie
ofiarowujemu„kęsgościa”,znakprzyjaźni:„Pospożyciu
kawałka[chleba]wstąpiłwniegoszatan”,zauważa
ponownieJan(13,2.27).Wswoimopisieuczty
wWieczernikuMateuszwkładawustaJezusazapowiedź
zdrady,naktórąJudaszobłudniereaguje:„Czyżbymja,
Rabbi?”,zaśJezusmuodpowiada:„Tak,ty!”(26,20–25).
Tesłowa,powiedzianeniemalżeszeptem,spuszczają
kurtynęnahistorięJudasza,uczniaJezusa.Pojawiasię
