Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WproWadZenie
X
Takzdumiewającedowodyuznaniasąrzadkiewodniesieniudojakiegokolwiekro-
dzajuterapiipsychologicznej,wszczególnościwsytuacji,kiedypojawiająsiępoledwie
kilkumiesiącachleczenia.Edukacjajednak,jakąodebrałem,sprawiła,żeposzukiwałem
twardychdowodów,którewsparłybyteosobisterelacje.ZachęciłemSwordówiwspół-
pracowników,byprzedterapiąipoterapiiwśródwystarczającodużejpróbyweteranów
leczonychzapomocąterapiirównoważeniemperspektywczasuzbieralidanezpomiaru
rozmaitychstandardowychwskaźnikówPTSD.Zrobilito,azebranedanepotwierdziły
relacjeweteranów:wobrębiezestawustandaryzowanychpomiarów,poddającysiępo-
miarowiwpływterapiirównoważeniemperspektywczasuokazałsięwwysokimstopniu
istotnystatystycznie.Todziała!
Niedość,żedziała,leczjeszczemożnawykazać,żeprzynositrwałepozytywnerezultaty,
któreutrzymująsięprzynajmniejprzeztrzylata(okresprowadzonychdotejporybadańkontrol-
nych).Wprzypadkuprzeważającejczęściweteranów,którzypoddalisięterapiirównowa-
żeniemperspektywczasu,większośćuzyskanegonawstępiedobroczynnegowpływu
pozostawaławmocyprzezcałytendłuższyokres.Prawdopodobniewskazaneefekty
utrzymająsiędłużej,awwersjiidealnejnastałe–przyzałożeniu,żebędąwdalszym
ciągumierzone,iwraziepowrotunazłądrogęokazjonalniewzmacnianeDdawkami
przypominającymi”.
Nadaldocierałydomnierelacjeweteranów.Nazorganizowanejw2009rokukon-
wencjiAmerykańskiegoTowarzystwaPsychologicznegowTorontooparłemswojąpre-
zentacjęnaopowieścioSwordachiichprzełomowejpracyzweteranami.Kiedyśledziłem
wzrokiemzebranychsłuchaczy,zobaczyłem,żektośdomniemacha–byłatokobieta
siedzącanawózkuinwalidzkim.Wyglądałanapodekscytowanąiwyraźniechciałami
cośpowiedzieć.Kiedyzakończyłemmojewystąpienie,podjechaładopodiumipowie-
działazentuzjazmem,żejestweteranką,którawzwiązkuzeswoimPTSDprzeszłapro-
wadzonąprzezSwordówterapięrównoważeniemperspektywczasu.Stwierdziła,że
ogromniejejtopomogło,ipozwoliłopoprawićswojeżycie.Łatwosobiewyobrazićmoje
zaskoczenie–otonagle,wToronto,zjawiasięweterankagotowapotwierdzićtowszyst-
ko,czymwłaśniedzieliłemsięztysiącamispecjalistówodzdrowiapsychicznego!
Nadszedłczaspodjęciadecyzji:czypowinniśmyniezwłocznieopowiedziećświatu
otejnowejformieterapii,bydaćnadziejętym,którzyprzestalijużwierzyćwpoprawę?
Czypowinniśmyzalecaćterapeutom,abywłączalitopodejściedoswoichprocedursto-
sowanychwpracyterapeutycznejzweteranamicierpiącyminaPTSD,atakżewpracy
zosobami,któredoznałyinnychosadzonychwczasietrauminadużyć?Czylepiejbę-
dziepoczekaćdoczasuprzeprowadzeniaoficjalnychpróbklinicznychzsetkamilosowo
dobranychuczestnikóworazsystemowąocenąwyników,którezweryfikująnasząterapię
równoważeniemperspektywczasuiporównająjązkilkomainnyminajczęściejwyko-
rzystywanymimetodamiterapeutycznymi?
Normalnielobbowałbymwśródmoichkolegówzatądrugąopcją.Takjednakambit-
nyprojektwymagałbygrantunawielemilionówdolarów.Byłobytotrudneizajęłoby
wieleczasu–conajmniejroknazdobyciegrantuikolejnynaprzeprowadzeniebadań.
Wybraliśmywięcopcję,wramachktórejzjednejstronystaraliśmysięograntzfunduszy
rozdysponowywanychprzezwojsko,abynaszterapeutycznyplanwprowadzićwżycie
wpoddającymsiętestomotoczeniumilitarnym,zdrugiejzaś–szliśmydoprzodu
zpisaniemtejksiążki.Aktualnieczekamyna–miejmynadzieję–pozytywnewieściod
