Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
reagujemynaczas.Zdajemysobiesprawęztego,żemusimyzmienić
naszemetody,alezłożonośćzagrożeń,przedktórymistoimy,taknas
przeraża,żenierobimynic.Najużpotrzebujemynowychsposobów
myślenia,któreniezapętląnaszychmózgówiktóre,conajważniejsze,
dadząnamnowąwizjęprzyszłegożycia.Atosprowadzanas
zpowrotemdokwestiijedzenia.
Sitopia
Gastronomiamapieczęnadludźmiirzeczami30.
JeanAnthelmeBrillat-Savarin
Jedzeniekształtujenaszeżycie,możetymsamymnampomóc
wmyśleniu.Możemyniebyćświadomitegowpływu,alejest
onwszechobecny:nawetwtychobszarachnaszegomózgu,którenie
przestajązastanawiaćsięnadsensemżycia.Skutkijedzeniasątak
wszędobylskie,żetrudnojezauważyć,ztegopowoduopanowanie
umiejętnościspoglądaniaprzezpryzmatjedzeniamożebyćbardzo
odkrywcze.Dostrzeżemyniezwykłąwięź:energięprzepływającąprzez
naszeciałoiświat,łączącąiożywiającąwszystkopodrodze.Jak
widzieliśmy,janazywamtenświatukształtowanyprzezjedzenie
sitopią31.Wprzeciwieństwiedoutopii,którastanowiideałidlatego
niemaprawaistnieć,sitopiajestbardzoprawdziwa.Właściwiejuż
wniejżyjemy,ztymżewniezbytdobrej,ponieważniecenimy
materii,zktórejjeststworzona.
Sitopiatowzasadziesposóbpostrzeganiaświata.Jedzeniepomaga
namzrozumiećzłożoność,boreprezentujeżycie,jestjednakmaterialne
inamacalne.Czyotymmyślimy,czynie,wszyscyintuicyjnie
rozumiemypokarm:Kartezjuszrówniedobrzemógłbypowiedzieć:
„Jem,więcjestem”.Teninstynktmaogromnąmoc,bołączynas
bezpośredniozprzeszłością:nasiprzodkowieżyliinaczej,aleteż
musielijeść.Wysiłkiludzinarzeczwykarmieniasiebiekształtowały
każdąspołecznośćiztegopowodustanowiąbogatyrepertuar
pomysłów,myśliipraktyk,zktórychmożemyczerpać.Spójrzmy
najedzeniejaknakonceptualnywehikułczasu,zapomocąktórego
możemyprzyjrzećsięnaszejprzeszłościizauważyćteraźniejszość,
jednocześniewyobrażającsobieprzyszłość,wktórej,oczymbardzo
dobrzewiemy,pożywienienadalbędziegrałopierwszeskrzypce.
