Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
vRadioMajdanek”-głospośródciszy...
PoziomyOngowskiejoralnościw„RadiuMajdanek”
17
RadiowmyślpodziałuOngajestmediumwtórnejoralności,choćsamemu
słowumedium(wznaczeniuśrodekprzekazu)Ongbyłniechętny.Jegozda-
niemmodelmedialnynieuwzględniaintersubiektywnegocharakteruludzkiej
komunikacji.Światmaterialnyniedysponujebowiemvadekwatnymmodelem
tejspecyficznieludzkiejfunkcjiświadomości,uzdalniającejczłowiekadotworze-
niawspólnoty,wktórejjednownętrzeodsłaniasiędrugiemu”(Japola1998:62).
Tostwierdzeniepozwalaodnosićpewienideałkomunikacjidomiędzyludzkiego
współistnienia,wykorzystaniapotencjałuludzkiegociała.Wpierwotnejoralno-
ścinośnośćidynamikagłosuuzależnionebyłyodwarunkówśrodowiskowych
ikoniecznościpokonywaniagłosemprzestrzenipomiędzymówcą(bardem)
ajegopublicznością.Medialnezapośredniczenie(wradiu-mikrofon)spowo-
dowałozmianęwarunkówemitowaniagłosu.Zmniejszyłojegonatężenie,aleteż
wpłynęłonamelodykę.Wygłaszanietekstunażyworządziłosiębowiemswo-
istymiintonacyjnymizaśpiewamiipauzami,którespontanicznieodzwierciedla-
łyreakcjepublicznościnawygłaszanytekst.Brakbezpośredniegokontaktuzpu-
blicznościąikoniecznościgłosowegopodążaniazajejreakcjami,spowodował,
żespikerstosowałsztucznyrozkładakcentówlogicznychlubemocjonalnych,
któremodyfikowałyintonacjęskładniową.Oilejednakwpoczątkachradiabył
realizowanykoturnowymodelemisjigłosu,otyletransformacjemediumipodą-
żaniezanaturalnymiformułamikomunikacjizodbiorcamijużodlatczterdzie-
stychubiegłegostuleciawznaczącysposóbupodobniłystylmówieniawradiudo
wypowiedzipotocznych.
Ongkonstatuje,żeoralnośćwtórna,vwzbudzanaprzezradioitelewizję”
,jest
całkowiciezależnaodpismaidruku,ponieważbeznichvniedasię[ł]kierować
programowaniemradiaitelewizji”(Ong2009:245).Zwróćmyjednakuwagę,
żeprogramowanienależyoddzielićodsamegoprogramu,czylizawarto-
ściprzekazu.DodatkowowpowyższymcytacieradiojestprzezOngarozpatry-
wanełącznieztelewizją,choćprzecieżjegotechnologiczneentouragenależałoby
uznaćzamniejskomplikowane,asamprocesprodukcjikomunikatuzamniej
złożony.Równiepojemneconiejednoznacznejestsamokierowaniepro-
gramowaniemwprzypadkuradiaitelewizji.Dlategodyskusyjnawydaje
siękategorycznakonstatacjaOnga,wmyślktórejvworalnymradiu[ł]niema
niczego,coniepodlegałobykontrolicyrograficznejitypograficznej,obejmującej
zarysprogramu,scenariusz,reklamy,ugodykontraktowe,dykcję,strukturęzda-
niaiwieleinnychszczegółów”(Ong2009:251).ArbitralnośćsłówOngapodwa-
żapośrednioKathleenWelch(1993),twierdząc,żetrudnowskazaćnaistnienie
fundamentalnejróżnicypomiędzyoralnościąpierwotnąiwtórną.Wtórnaoral-
nośćstanowiwedługniejmechanizmprzejściaodregułepokidrukudonowych
mediówpreferującychtekstyfragmentaryczne.Niejestpoprostuoralnością
pierwotnązainstalowanąwnowejrzeczywistościmedialnej.TezęWelchnależy
