Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przerzuceniegonaniektóre,„złe”jednostki).Pani
domu,Pilar(ClaudiaCaledón),naprawdę—wramach
tegocojestmożliwewstosunkachklasowych,
wktórychjestwięźniemswojejuprzywilejowanej
pozycjitaksamojakRaqueljestwięźniempozycji
ekspolatowanej—„chcedobrze”.Chcedobrze,
przymykaoczynacorazdziwniejszeekscesyRaquel,
starasięznaleźćjakieśdobrerozwiązanie,
nieświadomajedynie,żezłemjestpoprostustan
rzeczy,wktórymjedniludziemająinnychludzi
zasłużącepozbawionemożliwościzorganizowaniasobie
własnegożyciaosobistego.Podobniejak
doprzełomowegomomentuwjejżyciuAlicia,
bohaterkasłynnejargentyńskiejWersjioficjalnej(La
historiaoficial)LuisaPuenzo(1985)[20],niezdajesobie
sprawy,żemożebyćcośinnego—iżemożewtymbyć
cośzłego—żesięwalczyozachowanietego,cosięma.
RównieżabsurdalnaagresjaRaquelwstosunku
dokobietsprowadzanychdodomu,byjejpomóc,jest
wyraźnieuzasadnionawjejnadidentyfikacjizrolą
społecznąwymagającąpoświęceniajakiejkolwiek
perspektywyspełnieniawłasnychpotrzeb
emocjonalnych,seksualnychitd.,orazwpanice,jaką
wywołujezagrożenie(lubcoś,cojestprzezniąjako
takiezagrożeniepostrzegane)utratyroli,doktórej
praktyczniecałejejistnieniezostałoprzemocą
ekonomicznązredukowane.
OilestawkąPinochetaiwspółautorówjegozamachu
byłospołeczeństwo,wktórymwciążjedniludziebędą
miećinnychludzizasłużącelubsłużących,tostawką
AllendeiwszystkichjegosojusznikówzUnidadPopular
