Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
istniejącezwyczaje.Wykazująonepodobieństwo
dozachowanychzestawówkanonówdwóchsynodów
IVwiekujużwyżejwspomnianych:wElwirzeiwArles.
Jeślichodziopierwszy,jesttosprawalogiczna:
przewodniczyłmu,podobniejakwNicei,biskupHozjusz
zKordoby.
JeżelichodziostrukturęKościoła,wiążąone
duchowieństwozdiecezją,czylimiejscemwyświęcenia,
abyuniknąćprzechodzeniabiskupówzdiecezji
dodiecezji–takibył
casus
biskupaEuzebiusza,który
wpogonizakarierąprzeszedłzprowincjonalnegoBejrutu
docesarskiejNikomedii,apoprzeniesieniustolicy
zNikomediidoKonstantynopolaprzebywałwiększość
czasuwstolicy;mimotegokanonutawędrówka
biskupówporóżnychstolicachbędziestanowiłaplagę
Kościoławnastępnychwiekach,inietylko!Kanony
przypominająprecedencjękapłanówprzeddiakonami,
dodajmy–bardzopanoszącymisięwstarożytnym
Kościele.Wyborubiskupaijegokonsekracjimajądokonać
biskupizprowincji;przyjegokonsekracjimabyć
przynajmniejtrzechbiskupów,wybórnatomiast
mapotwierdzićmetropolita.Ontakżezwołujesynod
metropoliidwarazywroku(niechnasjednakniełudzi
terminologia–wziąwszypoduwagęwielkośćmetropolii,
takisynodraczejprzypominałnaszezebraniedekanalne,
możetrochępowiększone!).Kanonyrównieżregulują
sprawęekskomuniki,abyzjednejstronyniestałasię
narzędziemzemstybiskupa,alerównieżbybyła
respektowanapozadiecezją,wktórejzostaławydana.
Wkońcusobóruznajeszczególneprerogatywystolic:
